We waren vorige week in de Hoge Veluwe op vakantie. Wandelen, fietsen, ... genieten van de natuur en van lekker eten natuurlijk. Op het net even rond gesurft en ik zag dat restaurant De Leest maar 20 minuten rijden van onze locatie lag. Je moest het mij dus geen twee keer vragen om van de gelegenheid gebruik te maken om daar eens te gaan eten.
Op de plaats waar vroeger een schoenmakerij was begonnen in 2002 Jacob Jan Boerma en Kim Veldeman restaurant De Leest te Vaassen. In 2003 ontvingen ze al hun eerste ster, in 2007 volgde hun tweede en in 2014 rijfden ze hun derde ster binnen. Een mooie prestatie op zo'n korte tijd. Het restaurant is modern ingericht met wit-grijze tinten die mij een beetje doen denken aan De Kromme Watergang.
We kozen voor de lunch en begonnen deze met een glaasje champagne en een arsenaal amuses. Frisse amuses die een mooie inleiding waren op het 3-gangen menu.
Als voorgerecht kregen we frisse Noordzee krab met een zachte flan van krab, zoetzuur gemarineerde meloen, diverse jonge tuinkruiden met kookvocht van ham en gemarineerde tomaatjes.
Ook voor het hoofdgerecht stond er vis op het menu: Gebakken schol uit de Noordzee met diverse soorten en bereidingen van bloemkool met eekhoorntjesbrood.
We kozen voor nog een extra gang door er een lekker bordje kaas bij te nemen. Deze werd geserveerd met een frisse salade, stroop en sneetjes krenten-vijgenbrood.
Pré-dessert
Als afsluiter kregen we twee desserts. Het eerste was een creatie van frambozen. Op het bord vonden we diverse bereidingen van framboos zoals een canelé, schuimpjes en grenadine. Het tweede dessert was een huwelijk tussen tropische vruchten en chocolade. Het huwelijk bestond uit een crumble van cornflakes en cacao, crème van amandel en sorbet van tropische vruchten. De lunch sloten we af met een latte macchiato en nog enkele mignardises.
Deze namiddag hebben we zeker genoten van ons bezoek aan De Leest. Maar ik vind wel (en met deze bevinding ben ik niet alleen) dat het restaurant zijn derde ster een beetje te vroeg gekregen heeft. Twee sterren vind ik ruim voldoende. Anders vind ik dat er in Nederland en België nog veel restaurants een derde ster mogen krijgen.
De gerechten waren allemaal goed bereid en lekker, maar voor mijn part mocht het voor drie sterren toch nog iets creatiever zijn. Het grootste struikelblok voor mij was de bediening. Deze kwam op mij nogal 'schools' en 'stuntelig' over. Toen we het restaurant binnen kwamen, werden we vriendelijk onthaald door de maître. Hij maakte enkele grapjes en begeleidde ons naar de tafel. De grapjes bleven echter de hele lunch komen. Niet dat ik een zuurpruim ben maar hij maakte echt (flauwe) grapjes bij elke passage. En dit deed hij aan elke tafel. Het grappige is er dan wel al vanaf. Er was ook nog een vrouwelijke medewerkster en zij gedraagde zich echt als een robot. Kwam in haar bewegingen zeer houterig over. De andere zaalmedewerkers bedienden ons dan terug op een 'schoolse' manier. Het was precies of dat ze met elkaar steeds aan het afspreken waren dat ze op de derde tel een gerecht gingen inzetten of de tafel zouden afruimen. Ik weet wel dat er gecommuniceerd wordt en dat er afspraken gemaakt worden, maar laat dit dan een beetje naturel overkomen. Eerder dit jaar zijn we ook bij Hertog Jan geweest. Daar werkt men met dubbel zoveel personeel in de zaal en daar loopt alles zoals een geoliede machine. Iedereen is daar super op elkaar afgestemd. En dit is ook zoals het zou moeten lopen bij drie sterren. De gastvrouw Kim Veldeman hielp mee in de service en zij kwam aan elke tafel een gezellig praatje maken. Laat mij nogmaals duidelijk zijn dat we zeer lekker gegeten hebben, maar dat ik voor drie sterren toch nog dat tikkeltje meer verwachte.
De gerechten waren allemaal goed bereid en lekker, maar voor mijn part mocht het voor drie sterren toch nog iets creatiever zijn. Het grootste struikelblok voor mij was de bediening. Deze kwam op mij nogal 'schools' en 'stuntelig' over. Toen we het restaurant binnen kwamen, werden we vriendelijk onthaald door de maître. Hij maakte enkele grapjes en begeleidde ons naar de tafel. De grapjes bleven echter de hele lunch komen. Niet dat ik een zuurpruim ben maar hij maakte echt (flauwe) grapjes bij elke passage. En dit deed hij aan elke tafel. Het grappige is er dan wel al vanaf. Er was ook nog een vrouwelijke medewerkster en zij gedraagde zich echt als een robot. Kwam in haar bewegingen zeer houterig over. De andere zaalmedewerkers bedienden ons dan terug op een 'schoolse' manier. Het was precies of dat ze met elkaar steeds aan het afspreken waren dat ze op de derde tel een gerecht gingen inzetten of de tafel zouden afruimen. Ik weet wel dat er gecommuniceerd wordt en dat er afspraken gemaakt worden, maar laat dit dan een beetje naturel overkomen. Eerder dit jaar zijn we ook bij Hertog Jan geweest. Daar werkt men met dubbel zoveel personeel in de zaal en daar loopt alles zoals een geoliede machine. Iedereen is daar super op elkaar afgestemd. En dit is ook zoals het zou moeten lopen bij drie sterren. De gastvrouw Kim Veldeman hielp mee in de service en zij kwam aan elke tafel een gezellig praatje maken. Laat mij nogmaals duidelijk zijn dat we zeer lekker gegeten hebben, maar dat ik voor drie sterren toch nog dat tikkeltje meer verwachte.
|
|
|