Op onze 2de dag in Londen hebben we een restaurant bezocht dat op mijn to do-lijstje van 2014 stond:
Ik keek hier vooral naar uit omdat de menukaart en het interieur mij heel erg aanspraken. Het interieur bestaat voornamelijk uit hout en dit geeft mij een gevoel van rust. Het restaurant geeft ook een knusser gevoel dan bij Dinner. Dit gecombineerd met het hartelijke ontvangst en perfecte bediening zorgden er voor dat ik mij hier thuis voelde.
Als aperitief had ik en mijn vriend een cocktail op basis van gin besteld. Ondanks dat we allebei gin-liefhebbers zijn, vielen de cocktails een beetje tegen. Ze waren lekker maar mijn vriend vond zijn cocktail te zoet als aperitief en mijn cocktail vond ik ook niet zo geslaagd. Gelukkig kregen we vandaag wel enkele hapjes bij ons aperitief: een consommé van champignons, een kroketje van vlees, een toastje van olijven en een soort churros van geitenkaas met een zijdezachte en hemelse honing.
Tijd voor de eerste gang: Ik had gekozen voor Cumbrian rundvlees tartaar (graafschap in het NW van Engeland) met zuurdesem crouton, kwark geitenkaas, truffel dressing en gedroogde azijn. Het vlees smolt zo in mijn mond. Neem bij een hap rundvlees ook een beetje geitenkaas en truffeldressing en je krijgt een mooie smaakbelevenis in je mond. Mijn tartaar mag vanaf nu altijd zo bereidt worden :) Mijn vrouw en vriend hadden gekozen voor de gekoelde erwtensoep, citrus crème fraîche, erwten en gambas. Ik heb even geproefd van de soep en het was precies of de erwten recht van het veld kwamen. Zo vers, fris en lekker was het gerechtje.
Als hoofdgerecht had ik gekozen voor geroosterde Goosnargh kip (plaats in het NW van Engeland) met truffel, gestoofde selderij, appel, andijvie en pompoen. Een mooi zacht kipje met een heerlijke truffelsmaak. Ik moet wel zeggen dat de portie royaal was. Na dit gerecht zat ik al goed vol. Mijn vriend had de gestoofde Lake District lam nek (nationaal park in Cumbria), Jersey Royals, Niçoise smaken en zwarte olijven. Een lekker stukje lam met lekkere Provençaalse smaken.
Na het hoofdgerecht kregen we nog een pré-dessert: yoghurt met een aardbeiencoulis. Elk hadden we een andere dessert gekozen. Mijn vrouw had een selectie van ijsjes genomen. Heel zacht ijs dat op een originele manier gepresenteerd was. Ik had gekarameliseerde melkchocolade, pinda Sable, appel en yuzu sorbet. De karamel ging mooi samen met de yuzu en appel sorbet. Mijn vriend had een deconstructie van het traditionele Engelse dessert "Eton Mess". Voor alledrie was het een mooie afsluiter.
Vorig jaar stond dit restaurant nog in de top 100 van de San Pellegrino-lijst. Dit jaar jammer genoeg niet meer. Het heeft één ster, maar je voelt dat ze echt hun best aan het doen zijn om een tweede ster binnen te rijven. Een tweede ster zou ik zeker verdient vinden want de gerechten, het interieur en de bediening waren perfect. Om later nog eens na te genieten heb ik het gesigneerde kookboek van Jason Atherton meegenomen naar huis en ik heb er ondertussen al een simpel maar heerlijk gerechtje uit klaargemaakt :)
|
|
|