Sinds 2 jaar hoort Oak bij mijn favoriete adresjes dus moest ik er dit jaar ook zeker eens passeren om van Marcello Ballardin zijn kunsten te genieten.  Wat ik van mijn laatste bezoek onthouden heb, is dat ik er tegen een zeer scherpe prijs zeer lekker gegeten heb.  Maar ook dat de bediening zeer goed is.  In het restaurant zaten er 18 gasten en de gastvrouw stond in om deze allemaal te bedienen.  Ze bediende iedereen op een snelle en correcte manier, ze merkte alles op en maakte daarnaast ook nog eens tijd om een praatje te slaan.  Ok, de keukenbrigade hielp wel mee om de gerechten in te zetten.  Maar toch, je moet het maar doen.  Er zijn er maar weinigen die het haar zouden nadoen.  Eentje van goudwaarde in je team!
​

De aperitiefkaart moeten we hier nooit zien omdat we steeds kiezen voor onze favoriete mocktail die gemaakt is van koriander, limoen en bergamot.  Daarbij werden enkele lekkere starters gepresenteerd waar bij mij vooral de 6 maand gefermenteerde rammenas met aardbei mij zal bijblijven.  Deze had een zeer sterke smaak en deed mij een beetje aan kaas denken.

Eén blik op de menukaart liet mij al meteen watertanden want daar stonden 3 voorgerechten die echt mijn meug waren!  We begonnen met een stukje Hamachi die in een fris zurige ceviche verwerkt was.  Ik ben een echte curry-lover dus kon ik het tweede voorgerecht echt wel smaken.  We kregen een best wel pittige curry met kabeljauw en mosseltjes.  Waw, één van de beste curry's die ik al gegeten had!  En dan moest het laatste voorgerecht nog komen: een tartaar van gerijpt Txogitxu rund uit het Baskenland, gecombineerd met gepekeld groentjes en tempura.  De combinatie van het zure met het zoute was subliem.  Dit was pure umami!
Voor de volgende gang bleven we in het Baskenland want als hoofdgerecht kregen we Aradoa kip.  Ik moet zeggen dat ik meestal niet wild wordt als er kip op de menu staat.  Meestal krijgt de kip wel gezelschap van verschillende lekkere garnituren, maar vergeet men de kip smaak te geven.  Maar bij de voorstelling van het menu hadden ze me al verteld dat de kip op drie wijzen gebracht wordt en met Marcello aan het fornuis kon het natuurlijk niet misgaan.  En inderdaad, toen we de kip op drie wijzen aan tafel kregen, begon mijn hart al sneller te slaan want wat zag dit er al goed uit.  Van de kip had men de vleugeltjes gelakt met bbq-saus.  Deze waren heerlijk krokant aan de buitenkant en sappig vanbinnen.  Deze 'chicken wings' waren in een mum van tijd opgepeuzeld en de vingers werden één voor één schoongelikt om nog even na te genieten van deze heerlijke wings.  Vervolgens kregen we een taco die gevuld was met de bil van de kip, smeuïge guacamole en jalapeno.  Als laatste kregen we de borst van de kip en meestal is dit het stuk van de kip die bij ons het langst op tafel blijft liggen omdat dit toch een droger stuk van de kip is.  Maar niet bij Oak!  De borst was heerlijk sappig en had ook nog even op de Big Green Egg gelegen wat natuurlijk extra smaak gaf.  Bij de borst werden nog worteltjes, mais en kersen gegeven wat het geheel een zoete toets gaf.  Ik moet zeggen dat deze gang af was en ik mij nog lang zal herinneren!
We besloten om maar één dessert te nemen, maar de gastvrouw stelde voor om elk één te nemen zodat we toch van elk dessert konden proeven.  Het eerste dessert was een combinatie van passievrucht en selder.  Het tweede bestond dan uit aardbei en verveine.

De wijnkaart is klein, maar er staan wel lekkere en soms ook speciale wijnen op en dat is het belangrijkste.  Kwaliteit boven kwantiteit!  Zo hebben mij onder andere Paramos de Nicasia en Force Majeur verrast.  Verrassende smaken in het glas en dat heb ik graag.

Review 'Oak 2016': www.insearchoftaste.be/oak-2016.html

Review 'oak 2017': www.insearchoftaste.be/oak-2017.html

De laatste tijd is het al even geleden dat we nog eens een restaurant bezocht hebben omdat de bouw-microbe ons te pakken heeft. Door ons bouwproject schiet er niet meer zoveel tijd over voor culinaire uitstapjes. Maar af en toe pikken we toch nog eens een restaurantje mee en dan kies ik voor een van mijn favorieten omdat ik weet dat het daar altijd goed is. Deze keer werd het een uitstapje naar de Provence van Vlaanderen, namelijk Benoit & Bernard Dewitte te Zingem.

Zoals altijd werden we vriendelijk ontvangen door Bernard en kregen we hetzelfde tafeltje als de vorige keer en dat is voor mij een van de mooiste van het restaurant. Het interieur van het restaurant is landelijk en als je weet dat het ontwerp van ons huis geïnspireerd is op dit restaurant dan weet je dat dit helemaal onze smaak is.

​Een ideale formule bij Benoit Dewitte is de all-in marktmenu. Voor de prijs van 105€ krijg je dan 4 gangen, aperitief, aangepaste wijnen, water en koffie. Wel op voorhand bij de reservatie te melden.  We begonnen deze middag met enkele amuses:

We starten de voorgerechten met makreel die op brood krokant gebakken was en die verfrissing kreeg van tomaten variëteiten, granité en verse geitenkaas.  De tweede gang was lotte die gelakkeerd was met miso.  Deze werd geserveerd werd met komkommer en een mousse van lavas.  Voor het hoofdgerecht kregen we een stukje vlees, namelijk een mooi stukje lam uit de Pyreneeën.  Courgette en rozemarijn maakten het bordje af.
Het dessert was een stukje cake van vlozaad, ijs van yoghurt en kersen die in rode wijn gemarineerd waren.
En als afsluiter kregen we in de tuin nog enkele mignardises: praline van duindoornbes, een taartje met blauwe bessen en nog een 'gummi' snoepje van perzik.

Benoit Dewitte & David Toutain: www.insearchoftaste.be/benoit-dewitte-vs-david-toutain.html

Benoit & Bernarde Dewitte 2016: www.insearchoftaste.be/benoit--bernard-dewitte-2016.html

Benoit & Bernard Dewitte 2017: www.insearchoftaste.be/benoit--bernard-dewitte-2017.html