Zoals elk jaar ben ik 2018 begonnen met een to-do lijstje.  Maar door het begin van een nieuw project, namelijk de aankoop van een stukje grond en bouwplannen, heb ik een beetje moeten snoeien in mijn lijstje.  Waar ik dit jaar zeker een bezoekje aan gebracht heb, is aan mijn 3 favoriete eetplekken Cuines, 33, Oak en Benoit & Bernard Dewitte.  Dit omdat ik weet dat je daar nooit teleurgesteld buiten komt.  En ook dit jaar hebben ze me terug kunnen bekoren met enkele excellente gerechten.  Eén daarvan was de Beetroot 'Butterfly' van Edwin Menue.  Met rode biet, rundsvlees, ganzenlever en zwarte look creëerde hij een vlinder in mijn bord.  Een echt kunstwerkje en een mooi voorbeeld van zijn gevoel voor smaak en presentatie.  Marcello Ballardin van Oak blaasde mij dan terug van mijn stoel door een drie-luik te brengen van Aradoa kip.  Deze kwam aan tafel in de vorm van gelakte vleugeltjes, een taco die gevuld was met de bil en de borst die gepresenteerd werd met worteltjes, maïs en kersen.  Dit was driemaal prijs met de borst als absolute uitschieter!

We hebben ook enkele nieuwe restaurants bezocht waar vooral Pulpo uit Sint-Martens-Latem goed in de smaak gevallen is.  Het Mediterraanse restaurant heeft ons dit jaar driemaal mogen verwennen met smaakvolle tapas en pasta's.  Als je er eens langs gaat moet je zeker eens hun signatuurgerecht pulpo met paprika en aioli proeven!
​Een tweede dat mij dit jaar positief verrast heeft, is restaurant Woestyne uit Aalter.  Daar ontvangt een jong stel je in een mooie hoeve.  En ondanks dat chef Tim Vervynckt mooie gerechten op onze borden toverde, zal het toch zijn zelfgemaakt brood zijn dat mij zal bijblijven.  Speciaal voor het restaurant heeft Tim 'Julépice' gecreëerd.  Een kruidenbrood op basis van olijfolie, grof zeezout en komijn.  Een brood waarvoor ik gerust de files op de E40 in Aalter nog eens wil trotseren :)

En om af te sluiten heb natuurlijk nog mijn verlanglijstje dat ik dit jaar kort gehouden heb omdat we het in 2019 wel zeer druk zullen hebben met ons project.  Bij mijn drie favoriete adresjes zullen we zeker eens passeren, maar verder wil ik ook eindelijk eens een bezoekje brengen aan De Lindehof van Soenil Bahadoer.  Deze staat er al jaren op en het wordt nu toch eens tijd dat ik zijn wonderlijke keuken ontdek.  Niet zover daarvandaan is Tribeca gelegen en ik denk dat het daar in de open keuken wel fascinerend moet zijn om Jan Sobecki aan zijn gerechten te zien werken.  In 2019 wil ik ook nog eens een bezoekje brengen aan het meest sympathieke koppel uit de horeca, namelijk Jason Spinoy en Laurence Menten.  In 2017 zorgden ze met hun restaurant L'Histoire 32 voor de ontdekking van het jaar  Maar in 2019 wil ik een bezoekje brengen aan hun nieuw restaurant Burnt om Jason zijn kunsten aan de Japanse Konro te bewonderen.  In 2018 stond Atelier Maple van Timothy Tynes en Lynn Van Vaerenbergh al op het programma, maar zijn we er jammer genoeg niet geraakt.  Iets waar we in 2019 dus dringend werk van moeten maken.  Als laatste op het verlanglijst staat Sergio Herman's laatste nieuwe kindje, de Blueness Bar in het Strandhotel te Cadzand.  Daar ben ik eens benieuwd hoe hij een Japanse twist aan de Zeeuwse producten gaat geven.  Zoals je ziet is het een beperkt lijstje, maar wel eentje met plaatsen waar er telkens de pannen van het dak gekookt wordt!

Voor de rest wens ik jullie een jaar vol culinaire avonturen!

In april maakten we een eerste maal kennis met Pulpo ( pulpo-by-lautre-vie.html) en dit is ons toen zo goed bevallen dat het ondertussen al onze derde keer is dat we er passeerden.  Al van bij je binnenkomst neemt het mooie en warme interieur je mee naar een plaatsje onder de zon.  Eenmaal plaats genomen aan een houten tafeltje, kan je je al onmiddellijk te goed doen aan enkele grissini's en lekkere dips.  Daarmee wordt al onmiddellijk de trend gezet voor de ganse avond.  Een avond vol tapas en zuiderse gerechten aan zeer democratische prijzen.  Dit allemaal maakt dat het mediterraans concept ons hartje veroverd heeft.  

Deze avond zijn we gestart met, hoe kan het ook anders, het gerecht van het restaurant: pulpo die geserveerd wordt met een bbq salsa, paprika, aioli en aardappel.  Een gerecht met heerlijke smaken dat goed het hele concept en avond weergeeft.  Een vaste tapa op onze bestelbon zijn de 'croquettas del dia' die gevuld zijn met txistorra worst.  Dit zelfde worstje komen we ook terug op de bruschetta van het seizoen waarbij de bruschetta verder belegt wordt met burrata, gekarameliseerde sjalot en balsamico.  Een winnende combinatie!  Een nieuwe tapa op de kaart was de calamares fritos met een salsa van aioli en basilicum.  Eentje die van mij een blijvend plaatsje op het menu mag krijgen.  Als hoofdgerecht kozen we ook voor een nieuwkomer: carrillada de cerdo oftewel in Porto en Madeira traag gegaarde varkenswang die daardoor super mals was.  Afsluiten deden we met een klassieke tiramisu.  Het was terug een heel aangename avond vol met smaakvolle gerechtjes.  En daardoor weet ik zeker dat we in 2019 er ook wel een aantal keer zullen passeren.

Sinds 2015 zijn we elk jaar al eens langs de 'oude spinnerij van Zele' gegaan, al was dit vorig jaar voor een proefsessie van 'Eerste Kok van België' Ignace Wattenberge (sous-chef FDL) eerste-kok-van-belgie-2018-ignace-wattenberge.html  Wie nog een goed geheugen heeft, weet dat Lode Dr Roover in 2011 ook al met de titel van 'Eerste Kok van België' mocht pronken.  Ondertussen heeft Lode in 2017 de Belgische finale van Bocuse D'Or gewonnen en mocht hij dit jaar onze Belgische eer gaan verdedigen op de Europese finale in Turijn.  Na een maandelange voorbereiding heeft Lode daar een geweldige prestatie neergezet die hem een zesde plaats en een ticket voor de wereldfinale in Lyon opleverde.  Supporteren maar dat hij ook daar een mooie prestatie neerzet en dat we nog eens een podiumplaats mogen behalen!  Wie Lode van dichtbij wil aanmoedigen, kan zich op hun website inschrijven voor de fantrip naar Lyon.

Ik kan alleen maar beamen dat ze in Zele een aardig potje kunnen koken.  Door de jaren heen heb ik ze er telkens weten op vooruit te gaan.  Al van bij het ontvangst was het duidelijk dat ze naar bediening toe een stap vooruit gezet hebben.  Twee heren in keurig pak zorgden voor een vlotte bediening en de sommelier van de twee gaf ons telkens een zeer gepassioneerde uitleg bij de begeleidende wijnen.  Ook een pluim voor hem omdat hij bij één van de gerechten ook eens voor een bier in plaats van een wijn koos om een gerecht te ondersteunen.  Voor bij het gerecht met haas koos hij voor 'Duchesse de Bourgogne' van brouwerij Verhaeghe te Vichte.  Een zoet-fruitig bier dat zeer goed paste bij het stukje wild.

Lode en Ignace deden hun titels alle eer aan en verwenden ons terug met heerlijke gerechten die qua balans, smaak en presentatie terug top waren.  Veel respect voor Lode want je moet het toch maar doen.  Een restaurant runnen, traiteurdienst voor het Eindejaar, een gezin en dan nog trainen en de nodige stress bij de voorbereiding voor de grote finale van Bocuse d'Or.  Ik denk dat deze mens meer dan 24u op een dag heeft :) Alvast veel succes en maak ons in Lyon maar apetrots!  Ik duim alvast!

Website: www.restaurantfleurdelin.be/