Dit is echt een warme keuken.  De kleuren, geuren en smaken zijn gewoon fantastisch!  Het restaurant is misschien iets aan de prijzige kant, maar voor die prijs wordt je door de immer vriendelijke en goedlachse Sepi meegenomen op een Oosterse reis waarbij al jouw smaakpapillen verwend worden.  Zeker iets om in de toekomst nog eens naartoe te gaan.

Af en toe snuister ik nog eens door mijn oudere kookboeken en op deze manier ben ik nog bij dit leuke receptje terecht gekomen.  De vleesbom, op het eerste gedacht zou je denken dat een enorm stuk vlees is, maar dit is het zeker niet.  In het ganse recept zit maar 100 g gehakt, dus dit is niet zoveel.  Ik zou de naam eigenlijk veranderen naar de smaakbom want dit gefrituurd balletje zit vol van de lekkere smaken.  Combineer dit nog eens met de knoflookmayonaise en de parmezaan en je hebt een ware smaakexplosie in je mond!  Je kan het ook een caloriebom noemen :) Maar laten we daar nu even niet aan denken.  De krokante balletjes zijn van binnen lekker smeuïg en zijn ideaal als amuse, voorgerecht of gewoon als ultieme stoere mannensnack tijdens de voetbal.

​Ingrediënten:
Voor de knoflookmayonaise:
2 eidooiers
2 tl scherpe dijonmosterd
4 teentjes knoflook, geroosterd
2 tl witte wijnazijn
snufje fijne kristalsuiker
zout en versgemalen zwarte peper
50 ml extra vierge olijfolie

Voor de vleesvulling:
100 g rundergehakt
4 sjalotjes, gesnipperd
2 teentjes knoflook, gehakt
2 dl rode wijn
400 g gehakte tomaten
snufje gedroogde oregano
1/2 tl heet gerookte paprikapoeder

Voor de vleesbommen:
40 g boter
50 g tarwebloem, plus extra om de balletjes door te rollen
1,2 dl melk
2 druppels Worcestersaus
2 druppels Tabasco
1/2 tl dijonmosterd
40 g geraspte Cheddar of belegen Gouda kaas
1 ei, geklopt
250 g panko
3 dl plantaardige olie, om in te frituren

Voor erbij:
20 g versgeraspte Parmezaanse kaas
Fijngehakte bladpeterselie

Bereiding:
Voor de knoflookmayonaise:
Meng voor de knoflookmayonaise de eidooiers, mosterd, knoflook, azijn, suiker, zout en peper in een kom.  Voeg al kloppend om het mengsel te emulgeren in een dun straaltje de olie toe.  Zet de mayonaise tot het moment van serveren in de koelkast.

Voor de vleesbommen:
Bak het gehakt bruin en rul en zet het apart.  Bak de sjalotjes en knoflook in dezelfde pan lichtbruin.  Doe het gehakt weer in de pan, voeg de wijn toe en kook deze met de helft in.

Voeg de resterende ingrediënten voor de vleesvulling toe en kook alles in tot een dik, droog mengsel.  Zet de vulling apart.

Smelt de boter in een pan.  Voeg de bloem toe en roer tot hij gaar is.  Voeg op laag vuur de melk in een dun straaltjes toe; roer voortdurend, tot het mengsel zo dik is als aardappelpuree.  Voeg de Worchestersaus, Tabasco, mosterd en geraspte kaas toe en roer tot de kaas is gesmolten.  Neem de pan van het vuur en laat het mengsel afkoelen.

Verdeel het kaasmengsel in stukjes van 20 g en rol elk daarvan tot een klein balletje.  Druk elk balletje tot een komvorm en vul ze met 10 g vleesvulling.  Sluit de randen van het kaasmengsel (de vleesvulling moet er helemaal door omsloten zijn).  Leg de balletjes op een bord en zet ze 1 uur in de koelkast.

Rol de balletjes door de tarwebloem en doop ze dan in het geklopte ei.  Rol ze tot slot door het paneermeel, tot ze rondom bedekt zijn.

Verwarm de plantaardige olie tot 170°C en frituur de balletjes goudbruin.

Leg de bommen vlak voor het serveren op een beetje knoflookmayonaise en bestrooi ze met de Parmezaanse kaas en wat fijngehakte peterselie.

www.drafthouse.co.uk/

Wie het afgelopen jaar bij Pure C is gaan eten, heeft wellicht wel de opbouw van de nieuwe jachthaven gezien.  En met deze jachthaven is ook het nieuwe project van Sergio Herman uit de Noordzee gerezen: AIRrepublic.  AIRrepublic bestaat uit 2 delen: een restaurant en een café.  In de brasserie staan Alex Buiten en Nicolas Misera achter het fornuis en zij brengen voornamelijk eenvoudige gerechten die ooit nog bij Sergio's vader op de kaart hebben gestaan.  Op de kaart vind je dus vooral vis en schaal- en schelpdieren, maar je vind er ook lekkers van slagerij Dierendonck.  In het AIRcafé kan je gewoon even binnen springen voor bijvoorbeeld een pistolet met grijze garnaaltjes of een goede croque monsieur.  Naast een café is het ook een take-away zodat je ook op een dekentje op het strand kan genieten van de Zeeuwse producten.
Het mooie aan AIRrepublic is vooral de locatie.  Vanuit de brasserie heb je een fantastisch uitzicht op de jachthaven en de Noordzee.  En in de verte zie je zelfs Knokke en het fine dining restaurant Pure C liggen.

Het restaurant is aan de buitenkant strak met zeer veel glaspartijen, maar aan de binnenkant is het zeer gemoedelijk.  Als je binnenkomt valt meteen de blauwstalen bar op die van het restaurantgedeelte tot in de keuken loopt.  In het restaurantgedeelte vallen vooral de banken op.  Deze zijn gemaakt van oude legertenten en zijn van de hand van Piet Hein Eek.  Voor het servies heeft Sergio voor zijn eigen servieslijn 'Surface' gekozen.  Met de aankleding wilt Sergio zorgen voor een laid back gevoel.  Iets waar hij goed in geslaagd is, maar waar ik toch wel wil wijzen op één belangrijk minpunt: de maître.  Deze is zeer arrogant en past absoluut niet in het plaatje.  Terwijl we het gewoon zijn van bij de andere restaurants van Sergio steeds hartelijk ontvangen te worden, was dit hier niet het geval.  Ook bij het opnemen van de gerechten was hij zeer arrogant.  Gelukkig waren de andere personeelsleden uitermate vriendelijk en behulpzaam.  Ik dacht dat hij misschien een slechte dag had, maar ik zie in andere reviews dat ik blijkbaar niet de enige ben die daar zo over denkt.  Het ontvangst zet de toon voor de rest van de namiddag/avond en daar moet hier nog aan gewerkt worden.

Bij het aperitief heb je een grote keuze aan klassiekers, bieren, sapjes en cocktails.  Ik nam een Mexican Negroni die gemaakt was met Mezcal, Campari en Martini Reserva Rubino.  Mijn echtgenote ging voor de cocktail 'Frozen Air' die gebaseerd was op de kruidenlikeur van Syrco bakker, namelijk Hierbas de las Dunas.  Deze werd gecombineerd met de frisse smaak van Granny Smith.  De cocktails werden vergezeld van twee knabbels.  Bij het aperitief kan je ook nog extra amuses bestellen en dat deden we ook.  We namen een Zeeuwse oester, octopus sashimi met een Thaise vinaigrette en crystal bread met sardientjes.  De Noordzee op zijn best.

Je kan kiezen voor een 3-gangen menu (48,50€) waarbij je bij elke gang een vijftal keuzes hebt en naargelang je keuze kan daar wel een supplement bijkomen.  Naast de menu kan je ook kiezen voor een mooie plateau fruits de mer.  Wij gingen voor het menu en bij het voorgerecht had ik de ceviche van zeebaars en mijn vrouwtjelief de gegrilde langoustines met verveineboter.

Bij het hoofdgerecht gingen we voor de smaakvolle Holstein van de bbq met daarbij een frisse groentesalade, een lichte bearnaise en knapperige frietjes van het Frites Atelier.  Op de kaart heb je ook een grote keuze uit vooral Belgische bieren en ik liet mijn oog vallen op de jongste creatie van Brouwerij De Coninck: Lost in Spice.  Een blond bier dat met de kruiden gember, kardemom, koriander, sinaasappelschil en citroen zijn naam absoluut niet gestolen heeft.  Een ideaal biertje voor deze zomer.

Als dessert koos ik nog voor baba au rhum en aan de overkant werd voor de klassieke dame blanche gegaan.  Beiden gebracht met een Sergio-twist.  Deze waren opnieuw zeer goed van smaak, maar alleen jammer dat de dame blanche al aan het smelten was toen deze aan tafel kwam.

Het is een brasserie en de gerechten worden er voor Sergio's normen 'simpel' gehouden.  De rekening echter kan met de supplementen al snel oplopen voor brasserie-normen.  Al is dit met de glimlach betaald als je zo'n uitstekende kwaliteit in je bord krijgt.  AIRrepublic is opnieuw een schot in de roos!  Door zijn uitzicht en laid back vibe is het terug een geslaagd project van Sergio Herman.  Al gaan ze wel nog iets moeten doen aan de maître!

Website 'AIRrepublic': www.air-republic.com/

Facebook 'AIRrepublic': www.facebook.com/airrepublic

Review 'Frites Atelier Amsterdam': frites-atelier-amsterdam-antwerpen.html

Review 'Pure C': pure-c.html

Review 'The Jane': www.insearchoftaste.be/the-jane.html

Review 'Hierbas de las Dunas': www.insearchoftaste.be/herbas-de-las-dunas.html

Twee maand geleden (9/2/17) opende Sergio Herman in Antwerpen in België zijn eerste vestiging van 'Frites Atelier Amsterdam'.  Iets waar de mensen blijkbaar zaten op te wachten want in de Korte Gasthuisstraat was het meteen aanschuiven voor een bakje 'culinaire' frietjes.  Was dit maar een kortstondige hype?  Neen hoor, want twee maand na de opening staat er nog steeds een rij tot op straat.

Dat Sergio alleen maar het beste wilt bewijst hij door ruim een anderhalf jaar te experimenteren met verschillende aardappelsoorten, sauzen en toppings.  Zo is er na al dat onderzoekswerk gekozen voor aardappelsoorten uit Zeeland.  Naast deze 'potato-heroes' werkt Sergio ook samen met andere mooie namen.  Zo stond Piet Boon in voor de inrichting van de filialen en tekende Kamagurka strips voor de servetten.

Een bakje friet heb je al voor 3,50€ en voor nog eens 1,50€ mag je 2 keuzes maken uit de volgende sausjes: classic, curry, truffle, bearnaise en andalouse.  Daarnaast kan je jouw frieten nog upgraden met enkele toppings zoals Vlaamse stoverij, Indonesische pindasaus, boudin blanc of Sergio's seasonal special.  Deze bestaat dit seizoen uit frietjes met kimchi, curry mayonaise, sriracha, Griekse yoghurt, furikake en crunchy wonton.  Wij hebben gekozen voor het stoofvlees en de special.  Het stoofvlees is langzaam gegaard in bruin tafelbier en afgewerkt met ingelegde mosterdzaadjes.  Ik moet zeggen dat het stoofvlees heerlijk was en een lichte zoete toets had.  Ook de special viel bij deze kimchi-lover goed in de smaak.  Ik moet zeggen dat dit een geslaagde vernieuwing is op het bakje friet.

Men zegt vaak dat alles wat Sergio Herman aanraakt in goud verandert en ik kan wel zeggen dat hij ook van Frites Atelier Amsterdam een geslaagd project heeft gemaakt.  In onze Vlaamse frietcultuur wordt de 'friet' op handen gedragen.  Het was dan ook voor Sergio een grote uitdaging om aan onze 'friet' nog iets extra's toe te voegen.  Een uitdaging waar hij dankzij zijn kennis en samenwerking met gepassioneerde mensen zeker in geslaagd is.  Hij heeft de 'friet' naar een hoger niveau getild en dat maakt dat het er twee maand na de opening nog steeds aanschuiven is bij Frites Atelier Amsterdam.

'Shaksuka' is al een tijdje bekend, maar het is pas de laatste paar weken dat ik het overal op het web en restaurants/bars begin tegen te komen en dat er vol lof over gesproken wordt.  Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en dus ging ik eens meer informatie vergaren over dit gerechtje.  Shaksuka kan je eigenlijk het beste omschrijven als eieren in een pittige tomatensaus.  Shaksuka is van oorsprong Tunesisch, maar is ondertussen al bekend over de hele wereld.  En daar heeft Yotam Ottolenghi zeker aan meegeholpen.  Shaksuka kan je als ontbijt of lunch eten. En je kan deze in verschillende variaties maken.  Maar omdat ik nog een boek van Ottolenghi liggen had, heb ik dus gekozen voor zijn recept.  Het is heel gemakkelijk te maken en zeer lekker.  De ideale comfort!

​Ingrediënten:
2 el olijfolie
2 el Pilpelchuma of harissa
2 tl tomatenpuree
2 grote rode paprika's, in blokjes van 1/2 cm (300 g in totaal)
4 tenen knoflook, fijngewreven
1 tl gemalen komijn
5 grote, rijpe tomaten, fijngehakt (800 g in totaal); uit blik kan ook
4 middelgrote scharreleieren plus 4 eidooiers
120 g Labneh of dikke yoghurt
​Zout

Bereiding:
Verhit de olijfolie in een grote koekenpan op halfhoog vuur en doe de pilpelchuma of harissa, tomatenpuree, paprika, knoflook, komijn en 3/4 tl zout in de pan.  Roer en laat alles 8 minuten op iets lager vuur pruttelen tot de paprika's zachter zijn.  Doe de tomaten in de pan, breng alles tegen de kook en laat het circa 10 minuten tot een dikke saus inkoken.  Proef of er zout en peper bij moet.

Maak 8 kleine kuiltjes in de saus.  Breek in elk kuiltje een ei en pocheer ze elk in hun eigen kuiltjes.  Laat ook de dooiers elk in een kuiltje glijden.  Roer met een vork een beetje van de eiwitten door de saus, maar pas op dat u de dooiers niet breekt.  Laat alles nog 8-10 minuten zachtjes pruttelen tot de eiwitten gestold en de dooiers nog vloeibaar zijn (sluit de pan met een deksel om dit proces te versnellen).  Neem de pan van het vuur, laat alles een paar minuten staan, schep de shakshuka op de borden en serveer ze met de labneh of yoghurt.

www.ottolenghi.co.uk/​

Bij de naam 'torta' zou je direct denken aan een taart of cake, maar dat is het zeker niet.  Torta is een Mexicaanse broodje met de naam 'Bolillo',  dat gevuld is met typische Mexicaanse ingrediënten zoals avocado, chili pepers, bonen, queso fresco, ...  In de plaats van een bolillo, heb ik gekozen voor een witte pistolet.  Bij deze torta bestaat de vulling uit chorizo, avocado en ei.  En wat het voor mij zo lekker maakte, was de pikante en rokerige smaak van de chili pepers.  Dit maakte het voor mij echt af!  Een lekkere pikante en smeuige hap!  Mexican Street food op zijn best!

Ingrediënten:
Vulling:
3 gedroogde pepers.  In het recept gebruiken ze 2 guajillopepers en 1 anchopeper.  Ik heb 3 naga pepers gebruikt.  In de plaats van gedroogde, kan je ook verse pepers gebruiken.  Maar ik geef toch de voorkeur aan gedroogde chilipepers.
75 ml rode wijnazijn
1/2 kleine ui, fijn gesnipperd
4 teentjes knoflook, zeer fijn gehakt
400 g varkensgehakt
1/2 tl gedroogde oregano
snuifje gemalen kaneel
snuifje gemalen koriander
snuifje gemalen kruidnagel
1/2 tl gemalen komijn
1/2 tl gerookte paprikapoeder
1 tl scherp chilipoeder
1 el zout
1 tl versgemalen
zwarte peper
1 el olijfolie

Voor erbij:
4 eieren
4 bolillo's of pistolets
1 krop bindsla, in reepjes
2 avocado's, in plakjes

Crema:
1 dl mayonaise
2 dl crème fraîche
sap van 1 limoen
1/2 tl gedroogde chilivlokken

Bereiding:
Gebruikt u verse chilipepers, sla dan deze stap over.  Gebruikt u gedroogde chilipepers, verhit ze dan in een droge koekenpan op hoog vuur tot de aroma's vrijkomen en de pepers licht geroosterd zijn.  Keer ze, zodat ze rondom geroosterd worden, maar laat ze niet verbranden.  Leg ze in een kom warm water en week ze 20-30 min, tot ze zacht zijn.  Leg er indien nodig een schoteltje of bordje op om ze onder water te houden.  Giet ze af (bewaar het weekvocht).  Verwijder de steeltjes en zaadjes.

Doe de chilipepers, azijn, ui en knoflook in een blender en pureer tot het mengsel glad is.  Voeg wat weekvocht toe als het mengsel te droog is.

Doe het gehakt in een grote kom.  Voeg het chili-pepermengsel en alle kruiden en specerijen toe.  Meng het geheel goed met uw handen.  Zet het geheel minimaal 1 uur en maximaal 24 uur in de koelkast.

Verhit de olie in een grote koekenpan met antiaanbaklaag op middelhoog vuur.  Bak het chorizomengsel zachtjes 8-10 min, roer af en toe.  Bak het niet te vlug, want u heeft een restje olie nodig voor de eieren.  Haal het chorizogehakt uit de pan en bak de eieren; 1 ei voor elk broodje.

Maak de crema: Meng de mayonaise en crème fraîche in een kom.  Spatel het limoensap en de chilivlokken erdoor.

Snijd de broodjes horizontaal doormidden en rooster de snijvlakken lichtjes.  Beleg de broodjes met de sla, plakjes avocado en chorizo.  Besprenkel het geheel met de crema.

Bij dit recept bakt men het chorizomengsel gewoon in de pan.  Omdat dit anders gemakkelijk van tussen je broodje valt, heb ik er eerst hamburgers van gemaakt.  Dit is gemakkelijker om te eten.

De gedroogde chilipepers kan je kopen bij de kruidenwinkel Spice Bazaar te Gent.
www.spicebazaar.be

Bron: Death by Burrito - Shay Ola