In februari zijn we naar Knokke gereden om nog eens te genieten van Edwin zijn kookkunsten.  En wie mijn vorige posts over Cuines, 33 al gelezen heeft weet dat dit één van mijn lievelingsrestaurants is en ik Edwin en zijn team echte toppers vind!  Toppers omdat ze mij keer op keer weten te verrassen met fantastische gerechten.  Hier geen 'less is more' principe, maar vele ingrediënten die Edwin op een feilloze manier weet te combineren en er zo echte smaakbommetjes van weet te maken.  Zo'n restaurant runnen is op zichzelf al een topprestatie, maar wie Edwin zijn social media een beetje volgt weet dat hij naast het koken ook nog andere talenten heeft.  Hij is ook een fervente mountainbiker en dit op een hoog niveau.  Samen met zijn vrouw, Fleur Boussy, ploegen ze regelmatig met hun mountainbike door de duinen.  En dat dit zijn vruchten afwerpt bewijst hun laatste prestatie op de Ironman van Marbella.  Daar werden ze met een mede compaan knap tweede!  Een prestatie om je hoed voor af te doen!  En dit alles combineert hij nog eens met een gezin en als hij nog even tijd over heeft, dan draait hij nog even vlug zijn eigen borden voor in het restaurant.  Ik denk dat Edwin toch iets buitenaards moet hebben ofwel telt zijn dag meer uren dan onze 24u :) In elk geval heb ik veel respect voor wat deze man allemaal doet en hoe hij alles weet te combineren.  Bewonderenswaardig!

Kort keer ik nog eens terug naar ons etentje in februari.  Daar zijn we ons etentje begonnen op Peruaanse wijze.  In het glas kwam een cocktail op basis van duindoornbes, citrus en pisco.  En dit was een goede match met de ceviche van zeebaars, avocado en een crème van chili.  Met deze perfecte combo was de toon al direct gezet en deze lijn werd doorgetrokken naar de tapas.  Waarbij de 2 tapas met wagyu, de langoustine, de onglet en het 'bos dessert' mijn favorieten van de avond waren.  En als je in Cuines, 33 bent en je twijfelt tussen het dessert en de kaas, dan moet je ze maar allebei nemen want de kaas met een heel arsenaal aan chutneys zijn een niet te versmaden afsluiter van zo'n culinaire avond!

Afsluiten doe ik met nieuws over hun kleine zusje Brasa Grill.  Deze wordt in mei omgedoopt tot Mas Brasa.  Maurice en Deborah gaan hun eigen weg en die andere Ironman-held van Cuines, 33, Frederik Boussy gaat het roer van Brasa overnemen.  De klassiekers zoals het vlees op de grill en het gevogelte aan het spit blijven op de kaart staan.  Maar zij krijgen het gezelschap van een ruim assortiment aan vis, schaal- en schelpdieren.  Dit alles wordt overgoten met een Spaans of Zuid-Amerikaans sausje en dit maakt dat dit vernieuwde concept terug iets is om naar uit te kijken!

Review 2017: cuines-338747596.html

Review Brasa Grill: www.insearchoftaste.be/brasa.html

Met de eerste zonnestralen hadden we zin gekregen om eens een ‘zuiders’ restaurant aan te doen.  En daarbij had ik mijn oog laten vallen op Pulpo in Sint-Denijs-Westrem.  Dit is het broertje van L’Autre Vie dat ze in het najaar van 2017 opgestart hebben.  Pulpo brengt de mediterraanse keuken en past dus perfect in het zuiderse plaatje.  Het restaurant is gehuisvest in een gedeelte van een herenhuis.  De huiskamer biedt plaats aan ongeveer 30 gasten en dit zorgt er wel voor dat je allemaal wel dicht op elkaar zit.  Maar dit ervaarde ik eerder als een gezellige drukte dat bij het concept past, dan als storend.  Ze brengen een mediterraans concept en al van als je binnenkomt waan je je al in een zuiders land.  Het restaurant is mooi aangekleed met houten tafeltjes, goudkleurige hagedissen die op de muur kruipen en de eyecatcher van de zaak is de azuurblauwe bar met een gouden verlichting erboven.  Leuke details zoals stenen cactussen, kannetjes en kleurrijke kussentjes maken het geheel helemaal af.

​Ook de menukaart zag er veelbelovend uit.  De kaart start met enkele tapa’s waarbij je best het principe hanteert van ‘sharing is caring’.  Daarnaast vind je op de kaart mediterrane gerechten zoals bruscetta’s, pasta’s en paella.  Wij bestelden enkele oesters die geserveerd werden in een octopusschaal.  Daarnaast bestelden we natuurlijk de pulpo met “bbq” salsa, paprika, alioli, aardappel en tomaat.  Als laatste tapa bestelden we de “croquettas del dia” die gevuld waren met txistorra worst.  Ik moet zeggen dat we qua smaak direct van onze sokken geblazen waren!  We dachten eraan om nog enkele tapa’s te bestellen, maar overdaad schaadt en we moesten nog een plaatsje houden voor wat nog komen ging.  Na de tapas had ik het Txogitxu rund gekozen, die vergezeld werd door een fris-zurig rucolaslaatje en patatas bravas.  Mijn medecompagnon ging voor de ravioli met truffel, burrata, rucola en pijnboompitten.  Afsluiten deed ik met churros en mijn vrouwtjelief met chocoladetaart, pecan- en macadamianoten en vanille ijs.  Zowel bij het hoofd- als bij de nagerechten zijn ze op hetzelfde elan blijven verder gaan zoals bij de tapa’s.  Ik moet zeggen dat ze er qua smaak er ‘boenk’ opzaten en daarom zal een tweede bezoek niet zolang op zich laten wachten!  Ik moet zeggen dat de mannen van ‘L’Autre Vie’ een top concept hebben.  Alles past mooi bij elkaar en daardoor hebben we er ook een mooie avond opzitten!