Vele jaren geleden heeft Sergio Herman ​als kleine jongen  in het restaurant van zijn vader zodanig veel mosselen moeten kuisen dat hij er enkele jaren genoeg van had.  Al die jaren heeft hij een haat-liefde verhouding met dit prachtige product gehad.  Maar wie Sergio een beetje volgt, weet dat er ooit nog wel eens een ode aan zijn vader zou komen.  En hoe kon hij dit beter doen dan met een mosselrestaurant.  Samen met Syrco Bakker hebben ze op het strand van Zeebrugge een pop up opgestart.  Op deze prachtige locatie  met de zee op de voorgrond en de kranen van de haven op de achtergrond heeft Sergio toch weer iets moois gecreëerd.

Een mossel is een zeer mooi product en eigenlijk moet je er niet zoveel aan toevoegen om een heerlijk gerecht te hebben.  Maar Sergio Herman heeft er toch maar eens iets speciaals van gemaakt.  Door zijn saus met de gekende mosselgroenten en kruiden, heeft hij er ook nog enkele geheime smaakmakers aan toegevoegd waardoor hij ons terug heeft weten te verrassen.  De saus maakte dat dit de beste mosselbereiding is die ik al ooit geproefd heb.  Ik hoor je al denken van het is terug iets van Sergio en dan moet je het altijd fantastisch vinden enz.  Awel sorry, maar het is wel zo!    De saus was zo lekker dat ik deze gewoon met mijn lepel uitgelepeld heb.  Ik denk dat als Sergio zijn vader hierboven zit mee te kijken dat hij heel trots is met wat Sergio met zijn mossels gedaan heeft.  Een mooi eerbetoon!

In de pop up kan je alleen maar een menu krijgen waarbij je naast het hoogtepunt van de avond, je je ook nog te goed kon doen aan andere klassiekers.  Zo stonden als voorgerecht zijn befaamde garnaalkroketten met tartaarsaus en een dame blanche met chocoladesaus en crème fraîche op het menu.  Dit allemaal, inclusief de cocktail Le Spritz Pristine, kreeg je voor de prijs van maar 65€.  Er werd veel mee gelachen.  "65€ voor een portie mosselen is toch wel erg duur" hoorde je vaak op de sociale media.  Awel, probeer maar eens op de dijk zo'n menu met zo'n mooie producten te scoren.  Je zal lang mogen zoeken.  Wie wilt kan de avond ook mooi starten met enkele oesters natuur of ceviche.  Wij kozen voor de ceviche met basilicum en kregen onderstaande pareltjes.  

Komt de smaak al in je mond?  Dan moet ik je jammer genoeg teleur stellen want alle tafeltjes zijn t.e.m. 15/08 al allemaal gereserveerd.  Als je in Zeebrugge bent, kan je wel altijd eens langs komen om iets op het terras te drinken en te genieten van de zonsondergang.  Daar moet je niet voor reserveren.  Het zal dus een jaartje wachten zijn en hopen dat de pop up volgend jaar terug komt.

Al meer dan een jaar stond een bezoek aan 212 al op de planning, maar door corona was het er nog altijd niet van gekomen.  Maar sinds enkele weken zijn de grenzen en de restaurants terug open en dus konden we eindelijk naar Amstel 212 rijden om te genieten van de culinaire hoogstandjes van Richard Van Oostenbrugge en Thomas Groot.  212 staat al van bij hun opening in 2018 al op mijn ‘must visit’ lijstje vanwege hun gerechten, interieur en hun afgelegde traject.  Beide chefs kookten vroeger bij  restaurant Bord’eau in Hotel de l’Europe en daar hadden ze in enkele jaren tijd  twee Michelinsterren bij elkaar gekookt.  Bij Bord’eau kookten ze vooral via Franse technieken en na een tijd begon het te kriebelen om het over een andere boeg te gooien en iets van hunzelf te beginnen.  Beide chefs besloten om in 2018 restaurant 212 te beginnen.  Een restaurant met een meer  creatieve kookstijl en een ‘laid-back’ sfeer.  Deze gouden tandem verdiende aan het eind van 2018 al hun eerste Michelinster en dit jaar kregen ze ondanks het hele coronagebeuren een tweede ster.  Redenen genoeg dus om eens naar Amsterdam af te zakken.

​Eenmaal aan de bar plaatsgenomen krijgen we direct een glaasje champagne en starten we al direct met enkele amuses waaronder een steamed bun met tandoori en spek die aan de bar afgebrand wordt met een stukje kool.  Dit zorgde al meteen voor een prettig ontvangst en de amuses vertelden mij al direct dat het een mooie namiddag ging worden.  De gerechten waren allemaal sterk op smaak met hier en daar eens een nieuwe smaakcombinatie die er steeds knal opzat.  Wat voor mij een groot pluspunt was, was dat de gerechten qua smaken niet te complex waren.  De smaak van het hoofdingrediënt kwam mooi tot zijn recht en de garnituren gaven er nog een extra touch aan.   Ook bij de presentatie maakt men het niet te complex.  Hier geen huzaren stukjes op je bord, maar mooi ogende gerechten waarbij het motto is 'What you see is what you get'.  Iets wat ik ook altijd aan een restaurant apprecieer zijn de kleine extraatjes die ze doen.  Zo werd bijvoorbeeld voor onze neus een gigantische kaasplank geïnstalleerd zodat je bijna niet anders kan dan een kaasje te bestellen.  Bij deze kaasplank gaven ze dan ook nog eens chutneys die door de chef zijn moeder gemaakt zijn.  Als letterlijke kers op de taart zorgden ze nog voor een ‘spektakelstuk’ waarbij men met een kakigori toestel vlierbloesem ijs afschaafden en daarmee de ingelegde krieken mee bedekten.  Als allerlaatste kwamen ze nog langs met een gigantische plank met pralines met onder andere smaken van Japanse pruim en mole.  En wie mij mole serveert, al is het zelfs in de vorm van een praline, weet dat hij bij mij scoort!

Moet het nog gezegd worden dat het een fantastische namiddag was?  Een ritje naar Amsterdam is altijd eventje onderweg zijn, maar de trip was het meer dan waard.  Ik had hoge verwachtingen van de 2 chefs en als die dan allemaal ingelost worden dan ben ik een blije man.  De gerechten waren zeer smaakvol en mooi gepresenteerd.  De inrichting van het restaurant zorgt natuurlijk voor een mooie belevenis.  Het was heel leuk om de chefs zo passioneel bezig te zien.  Iets waardoor mijn respect voor de stiel alleen nog maar groter gemaakt heeft.  Het was een belevenis waar ik nog met plezier aan terug ga denken.  Bedankt voor de mooie namiddag!

212.amsterdam/