Ik ben een echte liefhebber van curry's, maar in de bereiding van een curry kan er soms wel wat tijd kruipen en tijd is iets wat we tijdens een drukke werkweek niet of weinig hebben. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een curry die snel klaar is en ben ik zo bij deze garnalencurry uitgekomen. Deze curry is supersnel klaar en ook nog eens super lekker! Bij een curry hoort er altijd naan en meestal koop ik deze steeds in de winkel. Maar nu wou ik deze eens zelf maken. De bereiding is gemakkelijk, maar vraagt wel een beetje tijd. Het is dan ook aan te raden om deze in het weekend te maken wanneer je meer tijd hebt. De naans kan je dan gerust een hele week bewaren en van genieten. Maken dus die handel! Ingrediënten garnalencurry: 250 g basmatirijst 2 uien 2 el arachideolie 3 gedroogde rode chilipepers 10 peperkorrels 1 tl paprikapoeder 1/2 tl kurkuma 4 dl kokosmelk 3 tl tamarindepasta 500 g gepelde jumbogarnalen 1 handvol korianderblaadjes zeezout Bereiding garnalencurry: Kook de rijst in 10-12 minuten gaar in kokend water, of volg de aanwijzingen op de verpakking. Laat de rijst uitlekken in een vergiet en doe hem terug in de pan. Dek de pan eerst af met een schone theedoek en dan met het deksel. Zet de pan opzij en laat de rijstkorrels mooi vol worden. Pel ondertussen de uien en snijd ze in ringen. verhit de olie in een grote koekenpan op halfhoog vuur en bak de uienringen in 4-5 minuten lichtbruin, onder af en toe roeren. Maal ondertussen de chilipeper en peperkorrels in een vijzel tot een fijn poeder. Doe het poeder bij de uienringen en voeg de paprika, kurkuma en een flinke snuif zout toe. Meng en voeg de kokosmelk en tamarinde toe. Roer alles heel goed oor elkaar, tot de saus mooi rood is. breng hem aan de kook en doe de garnalen erin. Roer ze door de hete saus, dek de pan af en laat de curry 5-6 minuten koken, onder af en toe roeren, tot de garnalen gaar en mooi roze zijn. hak ondertussen de koriander grof. Strooi de koriander over de curry en serveer de rijst erbij. Ingrediënten naan (voor 8-10 personen):
900 g bloem + extra om te bestuiven 1 afgestreken el zout 2 el bakpoeder 300 ml volle melk 1 zakje gedroogde gist à 7 g 2 el suiker 3 eieren 270 g Griekse yoghurt Plantaardige olie (om in te vetten) 3 el gesmolten ghee Nigellazaad (optioneel) Bereiding naan: Zeef de bloem, het zout en de bakpoeder in een grote kom. Verhit de melk in een pannetje op het fornuis tot de melk lauw is. Schenk de melk in een kan, voeg de gist en de suiker toe en klop door elkaar. Laat afgedekt met een doek 20 minuten op een warme plek staan. De melk moet meteen gaan schuimen. Zo niet, dan is dat geen probleem. Je naans zullen alsnog rijzen. Klop de eieren door de yoghurt. Schenk het melkmengsel en het yoghurtmengsel bij de bloem en meng alles door elkaar. Leg het deeg op een werkvlak en kneed 10 minuten tot een zachte, iets kleverige bal is ontstaan. bestrijk de binnenkant van de kom met wat plantaardige olie en leg het deeg terug in de kom. Laat afgedekt minimaal 1 uur of maximaal 24 u rijzen. Als je het deeg lang laat rijzen, krijg je een zuurdesem. Neem een stukje deeg ter grootte van een tennisbal van het gerezen deeg. Rol het balletje op een licht bestoven werkvlak met je handen of een deegroller uit tot een ronde of druppelvormige lap van 5 mm dik. Klop de overtollige bloem eraf. Verhit een droge koekpan op hoog vuur en leg de naan erin. Deze gaat aan de onderkant garen en daarna aan de bovenkant borrelen. Controleer de onderkant regelmatig om te voorkomen dat hij verbrandt. Als de naan te donker wordt, draai hem dan om zodat ook de andere kant lichtbruin wordt. Na 3 tot 5 minuten is de naan gaar. Optioneel: Leg de gebakken naan op een bord, bestrijk met wat ghee en bestrooi met nigellazaad. Houd warm terwijl je de rest van het deeg op dezelfde manier bakt.
0 Comments
Enkele jaren geleden heb ik in Londen voor de eerste maal kennisgemaakt met de Peruviaanse keuken. Dit was Andina van Martin Morales (www.insearchoftaste.be/andina.html) en deze keuken had mij meteen betoverd. Deze keuken was zo lekker dat we die keer een paar gerechtjes zelfs voor een tweede maal besteld hebben. Ik moet je dan ook niet zeggen dat ik heel blij was toen ik hoorde dat Dimitri Deman een Peruviaanse pop up ging openen in Gentbrugge. Dimitri Deman was tijdens de Gentse Feesten al eens gastkok op de Noah boot waar hij toen al Peruviaanse gerechtjes op tafel toverde. Nu doet hij dit van 10/02 t.e.m. 2/04 in het vroegere 'De Zuidkant' te Gentbrugge. Dimitri brengt dus de Perviaanse keuken waarbij hij gebruikt maakt van lokale Belgische producten. In zijn gerechten zal je ook Japanse, Spaanse en Aziatische toetsen terugvinden. Wat is de betekenis eigenlijk van 'Maca Morado'? “Maca” is een biologisch geteelde wortel uit de hoge bergachtige gebieden van de Andes. Maca is een plant die nauw verwant is aan radijs en die het lichaam voorziet van noodzakelijke vitaminen en voedingsstoffen, en wordt gebruikt om hart- en vaatziekten en anemie te voorkomen. Maca is een natuurlijke bron van energie. “Morado” is dan weer een paarse mais. Volgens de traditie gelooft men dat paarse mais ontkalkt en stimuleert. De pop up is gehuisvest in het vroegere 'De Zuidkant'. Je ziet dat het gebouw er al enkele jaartjes heeft opzitten, maar daar hebben de eigenaars goed gebruik van gemaakt. Met oud meubilair hebben ze van het restaurant een huiselijke en gezellige sfeer gecreëerd. Iets dat volgens mij goed past bij de Peruviaanse keuken. De namiddag starten we, met hoe kan het ook anders, een Pisco Sour. De cocktail van Peru! De cocktail krijgt het gezelschap van een oester met tobiko en soja. Het tweede hapje was gezouten runderhaas met een streepje chocolade. Voor het menu kan je 's middags kiezen voor het lunch menu en naar believen kan je deze uitbreiden tot 5 gangen. Bij het menu heb je dan ook nog eens de keuze uit vlees/vis of vegetarisch. Het eerste gerecht op het menu is ceviche. Een gerecht waarmee Peru de wereld veroverd heeft en je nu in vele restaurants en variaties tegenkomt. Deze keer kregen we een ceviche van st-jacobsvrucht met tomaat. Het tweede gerecht was voor ons het beste van de namiddag. Op een bedje van Peruviaanse aardappelen kregen we zeeduivel met een sausje van miso en aji amarillo. Het derde gerecht was eendenborst met sansho peper. Daarbij werden Peruviaanse aardappelen en zilveruitjes geserveerd. De eend was voor mij veel te zout. Het zure van de zilveruitjes probeerde nog wel tegengewicht te geven, maar ze hebben het gevecht verloren. Het tweede vleesgerecht waren short ribs met sake, bruine suiker, wortelen en quinoa. Het vlees op zich was wel goed, maar het geheel miste volgens mij toch een beetje smaak. Je proefde vooral het zoete van de suiker. Gelukkig sloten we de middag af met een heerlijk dessert. We kregen een glaasje dat gevuld was met caramel, merengue, chili en limoen. Als caramel-lover zorgde dit voor een feestje in mijn mond! Ik wil hen ook nog een dikke duim geven voor hun bierkaart met originele biertjes. Bij de visgerechten kreeg ik 'Jungle Joy' van het Brussels Beer Project en bij de vleesgerechten kwam er 'Belle-Fleur' van de Dochter ven de Korenaar in het glas. Het was een namiddag met enkele ups en downs. Drie van de vijf gerechten waren heel goed en aan de andere moet er volgens mij toch nog een beetje gesleuteld worden. Ik onthou vooral de positieve dingen en ga de Peruviaanse keuken in de toekomst zeker nog eens een kans geven. Wil jezelf nog eens kennismaken met deze keuken dan moet je snel zijn want de pop up blijft nog maar een weekje open. Maar ik denk dat Dimitri Deman zeker nog eens ergens anders opduikt.
www.macamorado.be/ Vroeger was dit restaurant gekend onder de naam 'Lotus Root', maar sinds enkele jaren is het restaurant nu beter gekend onder de naam van de chef 'Jan Verhelst'. Jan Verhelst brengt een klassieke keuken met Oosterse invloeden. Deze eigenzinnige keuken heeft hij ontwikkelt door het jarenlange koken in Amerika. Het interieur is sober ingericht met zwart-grijze tinten, waarbij goudkleurige stoelen zorgen voor kleur in het decor. Een decor waar gastvrouw, Ine Claeys, je hartelijk ontvangt en zorgt voor een correcte bediening. Aan tafel stelt Ine ons meteen hun eigen gin voor. Een gin met mediterraanse kruiden (tijm, rozemarijn en basilicum) en citrusvruchten. Een combinatie waardoor we ons direct lieten verleiden. Iets wat op tafel direct onze aandacht trok, was het gerookt piramidezout. Een zout dat ervoor zorgde dat er nog een tweede mandje brood aan tafel kwam om van het zout te kunnen genieten. Bij het aperitief kregen we de klassieker van het huis: een Gillardeau oester met gember, soja en kalamansi. Een amuse die een mooi voorbeeld is van de keuken van Jan. De 6-gangen menu ging verder op hetzelfde elan waarbij Jan ons niet alledaagse combinaties voorschotelde. Combinaties die ik beslist kon appreciëren, maar waarbij het gebruik van citrusvruchten mij soms iets teveel van het goede was. Gillardeau oester / gember / soja / kalamansi Blini / knolselder / avruga Zalm / eidooier / vanille / aardappel Kabeljauw / gele wortel / bisque / citrus / buddha's hand Zeeduivel / caramel / groene kool / pastinaak Zwezerik / witlof / sinaasappel / dragon Haas / puy linzen / bloemkool / bonito flakes / rode wijn Pompelmoes / samova Istanbul nigths thee / chocolade cremeux / atsina Een chef met een eigenheid kan ik altijd appreciëren. En ook de Oosterse invloeden vielen bij ons goed in de smaak. Al moet ik zeggen dat sommige combinaties niet altijd voor de hand liggend zijn. Wat maakt dat deze keuken niet direct ieders smaak zal zijn. Maar dat wil daarom niet zeggen dat je dit restaurant links moet laten liggen. Integendeel! Ga er zeker eens langs en laat Jan je meenemen op ontdekkingsreis om zo je smakenpalet te verruimen!
Website 'Jan verhelst': janverhelst.be/ |
Kristof JacobsSmaak, fris, zuur, bitter, exotisch, sfeer, interieur, gezelligheid, genieten, comfort food, streetfood, dromen, passie, herinneringen, eindeloze zoektocht, power, umami, ... Archives
October 2023
Categories
|