Vorig jaar zijn we voor de eerste maal naar Oak geweest en toen waren we zo onder de indruk van Marcello Ballardin, Eric Ivanidis en Nick Pollak hun kookkunsten dat het meteen in mijn top 5 belandde.  Dus wilde ik er dit jaar zeker nog eens een bezoekje aan brengen.  Maar door hun populariteit is dat rapper gezegd dan gedaan.  Voor een avondje te boeken moet je al eventjes door je agenda scrollen.  Dus besloten we onze agenda aan te passen aan een namiddag waar er nog een tafeltje vrij was.

Als ik binnenkom ben ik nog steeds verrast over de kleine ruimte waarin het restaurant gevestigd is.  Links het restaurant voor 24 personen en rechts een klein keukentje.  Als je over een ‘huiskamergevoel’ praat dan is dit hier zeker aan de orde.  We namen plaats op één van de kleurrijke stoelen en het eerste wat ik deed was mijn ogen laten glijden over de aperitiefkaart en wat was mijn vreugde groot toen ik zag dat er mijn favoriete alcoholvrije cocktail nog op de kaart stond.  Een zeer frisse cocktail met koriander, limoen en bergamot.  En terwijl ik van de cocktail aan het genieten was, werden al onmiddellijk de 4 amuses ingezet.  Twee variaties op knolselder waarvan één als kroketje en één als hamburger die gelakt was met bbq-saus.  De klassieker van het huis, namelijk hun eigen versie van een caesar salade.  En de laatste was een combinatie van ei met tempura.

Direct na de amuses werd al meteen de eerste gang geserveerd en was het duidelijk dat de chef er een goed tempo ging inhouden.  Iets wat we zeker kunnen appreciëren en ook een teken dat er een goed geoliede machine bezig is in de keuken.  En niet alleen in de keuken, maar ook in de ‘huiskamer’ ging het even vlot.  Met de nodige swing werden we bediend.  Sommigen zouden het allemaal wat te ‘haastig’ vinden, maar ik vind dat dit goed past bij dit trendy restaurant en het heeft mij zeker niet gestoord.  Maar ondertussen zijn we even afgedwaald van het eerste gerecht en dat is een beetje zonde want deze eerste gang was al meteen een toppertje.  Op een bedje van (wat een oude omschrijving :) ) rundstartaar presenteerde men makreel en sushirijst die voor een gedeelte gepoft was.  De tartaar gecombineerd met het zilte van de vis en daarbij nog een extra kick door de wasabi zorgde voor een ware smaaksensatie in de mond!
 
Bij het tweede gerecht kregen een crème van aardappel met daarop een stukje heilbot die afgewerkt was met wei-saus en enkele druifjes.  Bij deze 2 voorgerechtjes hadden we gekozen voor een glaasje Mar De Envero 2015 – Rias Baixas – Albarino dat een prima match was.
 
Als hoofdgerecht stond er mooi duifje op het menu.  En omdat Marcello het ‘van top tot teen ‘ principe hanteert, werd het duifje volledig verwerkt en kregen we verschillende bereidingen op ons bord.  Centraal van het bord kregen we de borst die eerst op het karkas gegaard was en dan nog even kort op de bbq gerookt werd.  Daarbij kregen we een gekonfijt boutje en nog een mousse van de duif.  Omdat de herfst in aantocht is, kreeg het duifje al het gezelschap van de warme kleuren en smaken van butternut pompoen, zoete aardappel en granaatappel.  FINGER LICKIN’ GOOD!  Daarbij namen we nog een glaasje ODA Castell Del Remei 2015 – Costers Del Segre – Merlot & Cabernet Sauvignon.  Een krachtig en kruidig wijntje dat goed aansloot op het duifje.  Wat ik ook even wil aanhalen is dat de drankenkaart een zeer beperkte keuze heeft en ook de vertaling van de wijnen aan tafel gebeurd beknopt.  Maar meer hoeft dat voor mij ook niet te zijn.  Je hoeft geen wijnbijbel of een lyrische voorstelling te hebben om een goed wijntje aan te bieden.

Bij het eerste dessert kregen we een kommetje met chocolade, kersen, blauwe bessen en een sausje van kers en kardemom.  Voor het tweede dessert had men eerst ananas gemarineerd met rozemarijn en dan geroosterd.  Daarbij kwam nog een bolletje vanille-ijs.  En omdat onze ogen uitgestoken werden door het kaasbordje op het tafeltje naast ons, besloten we om er ook nog eentje te delen.

Deze namiddag was het terug een feestje in ons bord en meestal gaat het feestje bij dit hoog niveau niet door tot in je portemonnee.  Maar bij OAK scoort men ook op dit vlak want de prijzen voor het menu, water, kaasbordje, ... vallen echt heel goed mee!  Hier betaal je je niet blut voor een namiddagje genieten en krijg je echt waar voor je geld.  Thumbs Up aan Marcello en zijn jong team!

www.oakgent.be/

Review 'OAK 2016': oak.html

Tijdens mijn verlof een beetje een battle van de vleesrestaurants gedaan.  Begin deze week zijn we bij Carcasse van Hendrik Dierendonck geweest en een paar dagen later zijn we het regionaal gaan zoeken bij restaurant De Snoeck van Jeff Hanselaer.  Jeff is opgegroeid op de boerderij en de familie Hanselaer staat al jaren bekend voor hun kwaliteitsrundsvlees.  Het hoeft dan ook niet te verbazen dat hun specialiteit, het Belgisch Wit-Blauw, ligt te pronken in de koelruimte die middenin het restaurant staat.

Het restaurant is gelegen aan het prachtige Donkmeer en bij goed weer kan je van het Donkmeer genieten vanop hun mooie terras.  Binnenin heeft het restaurant de afgelopen jaren enkele veranderingen ondergaan.  Zo staan er nu lederen stoelen, zijn de muren bekleed met kalfshuid en zijn de tafels mooi gedecoreerd met hoorns die dienst doen als zout en pepervat.

Buiten enkele gins oogt de aperitiefkaart erg klassiek.  Deze zou gerust wat eigentijdser mogen gemaakt worden door er bijvoorbeeld een hippe cocktail op te plaatsen.  Als amuse kwam er een wortelsoep die gerust wat meer gekruid mocht zijn en een mousse van foie gras met een macaron dat als geheel te zoet was.  Ook hier mogen de amuses wat gepimpt worden.  Als vleesrestaurant zou men gerust als amuse enkele sneetjes vlees mogen geven.

Op de kaart wordt er vooral uitgepakt met het vlees van de eigen boerderij en enkele Europese runderrassen.  Eigenaar en chef Jeff Hanselaer komt het gekozen stuk aan tafel voorstellen en ik moet zeggen dat je voor een heerlijke côte à l'os hier wel goed zit.  Helaas hebben we als vlees dan bijna alles al gehad.  Bij de voorgerechten vind je enkel nog een carpaccio terug die op de kaart nog gezelschap krijgt van kaaskroketten, scampi's, kikkerbilletjes, ...  Dit vind ik toch een beetje jammer.  Als vleesrestaurant zou er toch ook enkele bereidingen van varken, lam of gevogelte op de kaart mogen staan.  Wij kozen voor de carpaccio van Belgisch Wit Blauw en een côte à l'os Rubia Gallega.  Beiden waren van goede kwaliteit en goed bereid.

Ook bij de desserts blijft men de klassieke toer op gaan, maar daar is zeker niets mis mee.  Wij kozen voor een kaasbordje en i.p.v. dat de kaasjes voorgesteld werden, kregen we de beschrijving van de kaasjes op een geplastificeerd stukje papier.  Leuk dat ik tijdens het eten de beschrijving nog eens kan nalezen, maar ik verkies toch de voorstelling van de ober.  Het kaasbordje mag ook nog een beetje opgesmukt worden met een stukje fruit of een compote.  Bij de koffie kregen we nog enkele zelfgemaakte mignardises die we zeker konden appreciëren.

Restaurant De Snoeck wilt een vleesrestaurant zijn en voor een goeie côte à l'os zit je hier echt wel goed.  Maar er mag echt wel nog meer vlees op de kaart staan en deze mogen ze ook gerust nog meer in de schijnwerpers zetten.  Het is een goed restaurant met nog veel groeipotentieel..

Hoef ik Carcasse nog voor te stellen?  Eigenlijk niet, maar voor de enkelingen die nog nooit van Carcasse gehoord hebben, zal ik nog een korte voorstelling geven.  Wie een voorliefde heeft voor echt topvlees, die moet hier zijn!  Dit is een echt vlees restaurant.  "Zo zijn er wel meer" hoor ik je al denken.  Toch maar weinig hoor.  Er zijn nog veel restaurants waar gerijpt vlees op de kaart staat, maar daar stopt het dan vaak ook bij.  Carcasse is een echt concept waarbij echt alles om het vlees draait.  Elk stukje vlees van de koe, varken, lam, ... krijgt een plaatsje in de schijnwerpers.  En van deze lekkere vleesjes proeven doe je dan ook nog eens in een mooi interieur dat je de indruk geeft van midden in een slagerij te zitten.  En iets waar het restaurant zich ook nog eens onderscheid van andere vleesrestaurants is dat ze zich bij de bijgerechten niet beperken tot friet en een blaadje sla.  Neen, bij Carcasse staan de bijgerechten niet in de schaduw van het vlees, maar zijn ze van dezelfde hoge kwaliteit als het hoofdproduct.

Starten deden we met 'Cocktail Carcasse', dat eigenlijk een andere benaming was voor het hipste drankje van de zomer: Dark 'n' Stormy.  Aan de Berkel snijmachine werden enkele sneetjes pastrami van Holstein afgesneden en deze werden aan tafel gebracht met brood en een heerlijk potje smout!  Ik denk dat het brood nog nooit zo vlug op was.  De smout was echt berelekker!  Voor mij is dit een echt delicatesse!  Al vlug werd nieuw brood besteld want we wilden niets van het smout verloren laten gaan :) Nadien nog even vlug naar de slagerij gehold om een potje smout, maar deze was jammer genoeg uitverkocht.

Bij de voorgerechten wordt er gewerkt via het principe van 'sharing is caring'.  We waren met 4 dus dat was viermaal proeven en genieten.  Wij kozen voor gedroogde entrecôte met tomaat en gerookte mayonaise, pulled pork burger, buikspek met quinoa en pinda, tartaar bavette 'West Vlaams Rood' met soya en een Aziatisch slaatje.  Ik moet zeggen dat ze even goed smaakten als dat ze eruit zagen.

Terwijl mijn drie kompanen kozen voor een heerlijk stukje Simmenthal, ging ik voor een puntpaprika die opgevuld was met heerlijk Texels lam.  Opnieuw een schot in de roos!  De portie was misschien een beetje aan de kleine kant, maar dit heb ik opgelost door heimelijk nog een stukje Simmenthal te nemen ;) En zoals gewoonlijk kwamen er natuurlijk ook lekkere bijgerechten op tafel zoals een kolf maïs, patatas bravas en een slaatje van rode biet.  Voor de wijn gingen we voor degene die ons op de kaart door Dierendonck werd aanbevolen: Château Castigno, 'Secret des Dieux' 2011 voor de prijs van 39€.

Een namiddag vol vleesgeweld sloot ik af met een destructie van een fruittaartje en een Papegaeike.

Zoals je ziet, heb ik in mijn introductie geen enkel woord gelogen.  Carcasse is een walhalla voor de fijnproevers van vlees en behoort echt tot de top van de vleesrestaurants.  Carcasse, een restaurant waar de carnivoor koning is!

Review Carcasse 2016:
www.insearchoftaste.be/carcasse-by-dierendonck.html

Smokey Goodness 2 van Jord Althuizen is voor mij nu al het kookboek van het jaar.  Ok, dit jaar is het maar magertjes met de kookboeken en heeft hij dus niet zoveel concurrentie gehad.  Maar ook met concurrentie zou dit kookboek bovenaan mijn stapel kookboeken liggen want de maakvolle stoere gerechten afgewisseld met leuke verhalen zorgen ervoor dat dit een fantastisch kookboek is!  Zo goed dat het dus tijd was om er nog iets uit klaar te maken.  Deze keer gingen we voor de 'porkbelly pitta'.  De bereiding heb ik behouden, maar de ingrediënten heb ik aangepast naar een tortilla met varkensgebraad.  Dit vlees ingewreven met de Tropical Pork Rub en gecombineerd met een mojo van mango, limoen en gember zorgden opnieuw voor een feestje rond de bbq!

Ingrediënten (6 personen):
1,5 kg buikspek zonder zwoerd of gebraad
5 el Tropical Pork Rub
18 pitabroodjes of tortilla's
75 g veldsla
mango-gember-limoenmojo
Pickled Jalapeno's
4 handjes appel-, peren- of mesquiterooksnippers, geweekt in water

Ingrediënten Tropical Pork Rub (215 g):
75 g zout
60 g kristalsuiker
50 g kurkuma
5 g chilipoeder
10 g gemalen venkelzaad
10 g korianderpoeder
5 g kaneel

Ingrediënten mangogember-limoenmojo:
300 ml mangosap
1/2 tl zeer fijngehakte verse gember
2 rijpe mango's, geschild en in kleine blokjes gesneden
3 lente-uitjes, in dunne ringen gesneden
1 rode paprika, in kleine blokjes gesneden
sap van 2 limoenen
2 el fijngehakte gedroogde mango (optioneel)
2 el koriander, fijngehakt
1 rode peper, zaadjes verwijderd en fijngehakt
50 ml zonnebloemolie
zout en versgemalen zwarte peper

Ingrediënten ingelegde rode ui:
1 grote rode ui, gepeld en in dunne ringen gesneden
1 l kokend water
1 tl suiker
1 tl zout
200 ml appelciderazijn
2 takjes tijm
4 zwarte peperkorrels
2 jeneverbessen
1 teen knoflook, gehalveerd
1/2 verse rode peper, in fijne ringen gesneden

Bereiding:
Bereid een bbq voor op indirect grillen en verhit deze tot een temperatuur van 110°C is bereikt.
Bestrooi het gebraad gelijkmatig met de Tropical Pork Rub.  Voeg de geweekte rookhoutsnippers toe aan de gloeiende kolen, leg het gekruide gebraad op de bbq en sluit het deksel.  Rook het gebraad in ongeveer 4 uur.  Bij mij was het een gebraad van 1 kg en was 2,5 u op de bbq meer dan voldoende.

Doe ondertussen de rode-uienringen in een zeef, giet het kokende water erover en laat uitlekken.  Meng in een kom de suiker, het zout en de appelciderazijn; roer tot de suiker en azijn opgelost zijn.  Voeg de overige ingrediënten toe en laat minimaal 3 uur marineren.  In een afgesloten pot zijn de uienringen 1 week houdbaar.

Maak ondertussen de mango-gember-limoenmojo.  Kook het mangosap en de verse gamber in een steelpan in tot de helft van het volume en laat afkoelen.  Meng vervolgens de overige ingrediënten door het ingekookte mangosap en voeg als laatste zout en versgemalen zwarte peper naar smaak toe.

Haal het gebraad van de bbq, dek het lichtjes af met aluminiumfolie en laat het 10 minuten rusten.  Richt de bbq in voor direct grillen en rooster de tortilla's even..  Snijd het gebraad in dunne plakjes en serveer met de veldsla, mango-gember-limoenmojo, pickled Jalapeno's en ingelegde rode ui.

Review 'Black Smoke': black-smoke.html

Andere recepten uit Smokey Goodness:
​lomo-al-trapo.html

Als we bij Cuines, 33 gaan eten dan voelt dit altijd een beetje aan als een thuis.  Dit komt omdat we er steeds hartelijk ontvangen worden en omdat ze hun klanten kennen.  Eén van de desserts die vandaag op de menukaart stond, hadden we eerder dit jaar al eens gegeten.  Zonder iets te zeggen, had Edwin hier rekening mee gehouden en kregen we dus een ander dessert.  Het is door zo'n mooie service dat Cuines, 33 zich weet te onderscheiden van andere restaurants en 17/20 heeft in de GaultMillau.  Omdat het één van mijn lievelingsrestaurants is, ben ik misschien bevooroordeeld.  Maar van mij zouden ze er gerust een sterretje mogen bij krijgen :)

We hadden gereserveerd voor maandagnamiddag en meestal zijn we altijd onze eerste, maar deze keer zat het restaurant om 12u15 al bomvol.  Cuines, 33 is booming!  De leuke Zuid-Amerikaanse zeteltjes waren jammer genoeg al bezet, maar aan de gouden bar is het eveneens gezellig vertoeven.  Als aperitief nam ik de spicy cocktail waarbij er vodka, limoen, chili en nog enkele kruiden in het glas kwamen.  Daarbij kregen we 2 amuses: zwarte olijf met gebrande ui en Oud Brugge kaas.  De tweede amuse was foie gras met structuren van kers, pistache en brioche.

Zoals gewoonlijk namen we het ‘Gran Sabor’ menu dat bestaat uit 4 tapas, één hoofdgerecht en 2 desserts.

Na zovele bezoeken weten Edwin en Frederik met hun mooie smaken en creativiteit ons nog steeds in vervoering te brengen.  Het is een hele prestatie om dit keer op keer te doen en om zo aan de top te blijven.  Ook een dikke pluim voor Fleur en haar collega voor de uitstekende bediening.  Ik ben al aan het aftellen naar de volgende keer!

Andere reviews van Cuines, 33:
​cuines-33.html