Pindakaas op een boterham, eet ik niet zo graag omdat de smaak mij wat te sterk is. Maar ik ben er wel verzot op als de pindakaas verwerkt is in een gerecht. De smaak is dan meer genuanceerd en dat heb ik liever. In het verleden heb ik al eens 2 desserten gemaakt met pindakaas en deze vielen bij iedereen goed in de smaak. snickers-pinda-ijs-caramel.html snickers-by-jeroen-de-pauw.html Hoog tijd dus om ook eens een gewoon gerecht te maken met pindakaas en dan kwam ik al snel uit bij de Indische keuken. Het is kipsaté met satésaus van Jamie Oliver geworden. De kip wordt eerst gemarineerd in de satésaus en daarna gegrild. De rest van de saus kan je onder de rijst doen of houden om de satés in te dippen. In de saus proef je natuurlijk de pindakaas, maar deze wordt mooi in evenwicht gebracht door de andere ingrediënten die er bijgevoegd worden. Ingrediënten: 1/2 bosje koriander 1 verse rode chilipeper 1/2 teentje look 3 el pindakaas Sojasaus stuk van 2 cm verse gember 2 limoenen Rijst kippenborsten Honing Lente ui Bereiding: Voor de satésaus: stop de koriander (met steeltjes en al) in de keukenrobot met de chilipeper (zonder steeltje), de gepelde look, 3 volle eetlepels pindakaas en een scheut sojasaus. Schil de gember, hak hem grof en voeg hem eraan toe. Rasp er de schil van de twee limoenen bij en pers het sap van een van de twee erbij. Voeg wat water toe en mix dit alles tot je een pasta krijgt. Kruid naar smaak. Schep de helft ervan in een mooie kom en besprenkel met olijfolie, zet de rest opzij. Leg de kippenborsten op een plastic snijplank, om en om, dicht bij elkaar. Duw voorzichtig de satéstokjes door de kippenborsten. Snij tussen de stokjes, zo krijg je 4 kebabs. Rijg eventuele restjes van de kip bij op de satéstokjes. Maak kleine inkepingen aan beide zijden om de kip krokanter te maken. Schep de rest van het satésausmengsel uit de keukenrobot in een ovenschotel, voeg de kippensatés toe en draai ze om met je handen om ze te bedekken, terwijl je de smaken in het vlees wrijft. Besprenkel de kip met olijfolie en kruid met zout. Zet ze boven in de oven, onder de grill, gedurende 8 tot 10 minuten aan elke kant, of tot ze goudbruin en gaar is. Draai de sateetjes om, besprenkel ze met wat lopende honing en zet ze weer onder de grill gedurende 8 tot 10 minuten. Recept by Jamie Oliver.
0 Comments
‘The Bayou’. Ik had er nog nooit van gehoord. Het was dan ook toevallig dat ik dit restaurant tijdens een fietstochtje door het Scheldeland ontdekte. Thuis even opgezocht en ik was meteen gecharmeerd door hun mooie terras en uitzicht op de Schelde. Hier wou ik toch eens langsgaan en een Nieuwjaarsetentje was dan ook de ideale gelegenheid om eens kennis te maken met het restaurant van Nick Van Rysselberghe en Charlotte Rasschaert. Aan de buitenkant ziet het er een gewoon rijhuis uit. Alleen de naam ‘The Bayou’ verraad dat er hier een restaurant gehuisvest is. Als je binnenkomt zou je denken dat dit een heel klein restaurant is omdat er maar één lange tafel staat en de rest van de ruimte ingenomen wordt door de open keuken. Gelukkig is er in het restaurant ook nog een verdiep en het lijkt erop dat dit restaurantgedeelte het meeste gebruikt wordt. Logisch lijkt mij want op het eerste verdiep het je een fantastisch uitzicht op de Schelde en een overstromingsgebied. Het restaurant is modern aangekleed en in de zomer moet het gezellig vertoeven zijn op het terras dat juist aan de Schelde ligt. In het restaurant kan je een menu nemen dat bestaat uit 3 tot 5 gangen. Naast deze klassieke menu, kan je bij de lunch ook kiezen voor een ‘Bento-box’. Deze Bento-box komt van Japan en is een doos die gevuld is met ongeveer 6 kleine gerechtjes zoals een soepje, salade, vis, vlees, groenten en een dessert (28€). Een soort van tapas eigenlijk. Wij kozen voor het 4-gangen menu met de begeleidende wijnen. Als er een bob onder het gezelschap is, dan kan deze kiezen voor aangepaste sapjes. We zijn de maaltijd gestart met Monkey 47 en daarbij werden 2 lekkere amuses geserveerd. Een oester met een granité van gin tonic en een kroketje van Iberico en pickles. Het voorgerecht was een lauwe salade van vergeten groenten met gerookte rundslende van de Aubrac. Een mooie start, maar enkel het gerookte mocht er van mij nog wat meer doorkomen. Als extra gerecht kozen we voor de Sint-Jakobsvrucht met freekeh en pompoen. Bij het hoofdgerecht kan je kiezen uit vis of vlees. Terwijl de overkant voor de wilde maigre met Parijse champignons en sabayon van Balegemse witte ging, koos ik voor de geroosterde Schotse lamsbout met een Dahl van kikkererwt en groene linzen. Ik moet je zeker niet vertellen dat het lam met de lekkere Dahl helemaal mijn ding was. Als dessert kregen we ijs van Opalys chocolade met zwarte truffel en krokante hazelnoot. Bij de koffie werden er nog enkele oliebollen geserveerd en dit toverde een lach op ieders gezicht. Het was een leuke namiddag met lekkere gerechtjes en een fantastisch uitzicht. Ik ga hier tijdens de zomer zeker nog eens een terrasje proberen mee te pikken want ik denk dat het met de ondergaande zon zeer prettig moet zijn om hier te vertoeven.
Wie jarig is, mag het restaurant kiezen waar we gaan eten. En mijn jarige echtgenote koos voor een vleugje nostalgie, namelijk de Rooselaer te Heusden. Vroeger gingen we daar zeker enkele malen per jaar gaan eten, maar nu was het toch al bijna 2 jaar geleden. Het was dus hoog tijd dat we er nog eens heen gingen. Tijdens deze 2 jaar hebben ze het restaurant hier en daar een beetje opgesmukt met een likje verf, nieuwe gordijnen en een nieuw terras waar het in de zomermaanden weer heerlijk vertoeven moet zijn. Maar gelukkig is de open haard bewaard gebleven. We namen dan ook met veel plezier plaats aan een tafeltje aan de haard waar de grillades bereid worden. Vroeger kozen we altijd voor de 5-gangen menu, maar deze keer hadden we besloten om voor de gerechten te kiezen die ons de afgelopen jaren het meest in vervoering gebracht hadden. Als voorgerecht koos ik voor een degustatie van ganzenlever. Deze bestond uit gebakken ganzenlever met Madeira, een carpaccio van ganzenlever met asperge en nog een 'verrassingsbol'. Daarbij kreeg ik nog een getoast sneetje rozijnenbrood en een glaasje 'zoet'. De jarige aan de overkant ging voor de gambas die bereid waren met whiskey en acacia honing. Deze werden nog geserveerd met een kruidenslaatje. Voor het hoofdgerecht bleef ik bij de ganzenlever, maar deze keer speelde hij een bijrol bij de gebakken kalfszwezeriken. Deze werd gepresenteerd met een sausje van port, spinazie en een smeuïge truffelmousseline. En dan kreeg mijn vrouwlief voor wat ze gekomen was. Een heerlijke kreeft die op het houtvuur gegrild werd met verse kruiden. Daarbij kwam nog een ratatouille. De glimlach van mijn vrouw zei genoeg! Het feestvarken sloot de lunch af met de klassieker der desserten, een lekkere dame blanche! Ik ging voor een kaasplankje van bij kaaswinkel Mekka te Gent. Op het kaasbordje kwam onder andere een geitenkaasje uit de Loire, Comté, Stilton, ... Deze familiezaak is een klassiek restaurant. Maar in een restaurantwereld waar alles hip en vernieuwend moet zijn, kan dit ook nog eens deugd doen. We komen in de zomer zeker nog eens terug om op het terras te genieten van een heerlijke zeetong met frietjes.
Als je thuis een cookie monster hebt lopen, dan is het maken van koekjes een ideale activiteit om dat monstertje op een zaterdagnamiddag mee bezig te houden. We gingen op zoek naar enkele snelle receptjes van enkele leuke koekjes waar kinderen dol op zijn. En we kwamen al snel uit bij malse luchtige madeleintjes en knapperige chocoladekoekjes. Het zijn zeer snelle en gemakkelijke receptjes. Dus ook ideaal om snel even enkele koekjes te maken om een lekker diner mee af te sluiten. Ons cookie monster heeft het resultaat geproefd en goedgekeurd! Laten we starten met de gemakkelijkste koekjes, de madeleintjes (recept Roger Van Damme). Ingrediënten: 100 g bloem 100 g boter 100 g kristalsuiker 4 g bakpoeder 2 eieren 1/4 limoen, het sap Bereiding: Verwarm de oven voor op 200°C. Smelt de boter op een laag vuur. Meng de bloem met de suiker en het bakpoeder. Roer de eieren erdoor en doe de boter erbij. Voeg het limoensap toe en schep het deeg in een spuitzak. Vul de madeleinevormpjes op met het deeg en bak de madeleintjes 8 à 10 minuten af in de oven. De volgende keer ga ik wel wat meer limoen bij het deeg doen omdat ik toch graag heb dat de limoen in de madeleine wat meer mag doorsmaken. Maar dat is natuurlijk een persoonlijke smaak. Er was voldoende deeg om 18 madeleintjes te maken. Chocolat chip cookies (by Jeroen Meus).
Ingrediënten: 250 g bloem 1 theelepel bakpoeder 120 g suiker 60 g havervlokken 200 g malse boter 1 ei 100 g donkere chocolade 1 vanillestokje Bereiding: Neem de boter op tijd uit de koelkast zodat ze op kamertemperatuur kan komen. Doe de bloem, het bakpoeder, de suiker en de haver in de mengkom van de keukenmachine. Meng alle ingrediënten op lage snelheid. Snij de malse boter in stukjes en voeg die één voor één toe aan de droge ingrediënten. Doe ook het ei in de pot met beslag. Voeg de vanillezaadjes van de vanillestok toe. Meng alles met de keukenmachine tot je een egaal vast koekjesdeeg krijgt. Heb je geen keukenmachine, dan kan je ook alles met de handen mengen en kneden. Breek de chocolade en hak ze in stukjes met een mes. Zorg ervoor dat de chocolade niet al te fijn is. Voeg de chocoladestukjes bij het deeg en meng opnieuw. Leg een vel vershoudfolie op je werkblad en schep het deeg erop. Verpak de homp deeg in de folie en laat een half uurtje rusten in de koelkast. verwarm de oven voor op 175°C. Neem een bakplaat en leg daarop een vel bakpapier of een siliconenmatje. Rol balletjes van het deeg met een diameter van 3 à 4 cm. Shik ze op de bakplaat met voldoende ruimte ertussen. Druk de balletjes plat tot een reeks koekjes die precies even groot zijn. Bak de koekje 20 minuten lang in de oven van 175°C. Let op: de baktijd kan afhankelijk zijn van het type oven. Controleer dus regelmatig het resultaat. Met het deeg hebben we 30 koekjes koekjes kunnen maken. Snickers, Mars, Bounty, ... Snoeprepen die al jaar en dag meegaan en waar iedereen wel verlekkerd op is. Mijn favoriet is Snickers en voor mij is dat eigenlijk een stukje nostalgie. Een snoepreep die mooi herinneringen uit mijn jeugd oproept. Daarom dat ik enkele maanden geleden een receptje gepost hebt dat gebaseerd was op deze heerlijke snoepreep: snickers-pinda-ijs-caramel.html Een dessertje dat zo goed in de smaak viel, dat ik op zoek Ingrediënten voor 6 personen:
125 gr boter 75 gr chocolade + extra voor afwerking 125 gr suiker 50 gr bloem 2 eieren 30 gr pindakaas 30 gr gecondenseerde melk 2 el ongezouten pindanoten, fijngehakt Room Bereiding: Smelt de boter in een steelpannetje op het vuur. Haal van het vuur en voeg vervolgens de chocolade toe en laat deze smelten in de boter. Doe het mengsel in een kom. Voeg de suiker, de bloem en de eieren toe. Meng tot een glad deeg. Giet het deeg in een platte ovenschaal met daarin een laagje bakpapier. Plaats de cake gedurende 30 minuten in de oven op 170 graden. Meng de pindakaas met de gecondenseerde melk. Hier heb ik mij niet gehouden aan de opgegeven hoeveelheden. Ik ben begonnen met een portie pindakaas en dan geleidelijk aan de melk erbij gedaan tot je aan een mooie crème komt. Doet dit in een spuitzak en leg in de koelkast. Rooster de fijngehakte pindanoten in een koekenpan. Verwarm een beetje room en smelt er de resterende chocolade in. Snijd de chocoladecake in lange repen en leg deze op een bordje. Spuit er het pindamengsel op. Bestrooi met de gegrilde pindanoten en werk af met de gesmolten chocolade. Het kookboek 'Ontdek het geheim van de chef' is toch een van mijn lievelingsboeken. Ik heb er al vele gerechtjes uit gemaakt en deze keer is het tijd om eens een dessertje uit te proberen: panna cotta van mango, passievrucht en hangop. Daarvoor heeft Bart Van Berkel zich laten inspireren door Jozua Jaring van restaurant Ratatouille te Haarlem. Ingrediënten: Mango-passie panna cotta: 6 blaadjes gelatine 200 ml slagroom 1 el dragon, fijngesneden (vers) 2 mango's (175 ml gepureerd) 3 passievruchten (25 ml sap) 3 el suiker Hangop: 250 ml Griekse yoghurt 1 el citroenrasp in potje (Dr oetker bakingrediënt) 1 el citroensap 3 el suiker Kokos koekkruim: 150 gr tarwebloem 100 gr boter 85 gr suiker 50 gr kokosrasp 25 gr cacao snufje zout Garnering: 4 takjes honeycress en/of eetbare bloemetjes Bereiding: Zet de oven op 180°C. Schil en ontpit de mango's en pureer deze in een blender tot puree. Week de blaadjes gelatine in koud water. Schep het vruchtvlees uit de passievruchten en zeef het sap. Gooi de pitjes weg. Leg een schone theedoek op een zeef en schep de Griekse yoghurt erin. Zet deze boven een kom gedurende 1 nacht in de koeling. Maak de panna cotta. Verhit in een steelpan de slagroom met de dragon en de suiker zonder te laten koken. Laat de dragon 5 minuten trekken en verwijder deze met een zeefje. Knijp het water uit de geweekte gelatine en meng zachtjes met een garde door de warme room tot deze helemaal opgelost is. Meng de mango en passiepuree met de room en giet in mooie glazen. Zet direct in de koeling. Laat minimaal 30 minuten opstijven tot de gelei stijf is. Maak het koekkruim. Voeg alle ingrediënten in een keukenmachine of blender. Puls met korte stoten tot alle boter verpulverd is en meng tot grof kruim. Leg bakpapier op een bakplaat en leg het kruim op het bakpapier. Plaats in de oven voor 15 à 20 minuten. Roer na10 minuten bakken de kruim een keer door. Laat het kruim afkoelen. Als er nog wat grote stukken zijn kun je ze, als ze afgekoeld zijn, nog een paar keer pulsen in de keukenmachine tot de gewenste grootte. Haal de hangop uit de koelkast. Meng de citroenrasp, citroensap en suiker er doorheen. Schep de hangop in een spuitfles of -zak. Haal de glazen uit de koeling, schep er een lepel koekkruim in en spuit er enkele kleine toefjes hangop op. Garneer met een takje honeycress en eventueel een fleurig bloemetje indien verkrijgbaar. Tips: Ik heb maar 1 mango gebruikt. Dit was meer dan voldoende. Ik heb zoals beschreven staat 6 blaadjes gelatine gebruikt, maar dit was volgens mij toch op zijn minst 1 teveel. De panna cotta was voor mij iets te stevig. Andere gerechten uit het kookboek 'Ontdek het geheim van de chef':
rendang-by-bart-van-berkel-soenil-bahadoer.html De stad Gent is zich de laatste jaren echt als culinair oord aan het ontplooien en daar draagt restaurant Oak van Marcelo Ballardin en Dominik D'Hooge zeker zijn steentje aan bij. Marcelo Ballardin wordt in de hemel geprezen door vele foodies en chefs. Dus hoog tijd dat ik deze parel met Braziliaans-Italiaans bloed ook eens ging ontdekken. Al is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan want het restaurant is steeds een hele tijd op voorhand volgeboekt. Bij de reservatie hadden we een parkeerplaats bijgeboekt, wat in de Gents binnenstad geen overbodige luxe is. Via enkele 'binnenkoerkes' kwamen we bij het restaurant uit en toen ik de deur opende had ik het gevoel 'met de deur in huis te vallen' want we stonden meteen in het restaurantgedeelte. Links de 'huiskamer' met ongeveer 24 plaatsen en rechts de keuken. Het is een klein restaurant en de tafels staan dicht op elkaar, zonder last te hebben van het tafeltje naast jou. Het restaurant baad in zwarte tinten die doorbroken worden door gekleurde designstoelen en houten accenten. Bij het binnenkomen werden we door Marcelo zelf verwelkomd en kregen we direct enkele amuses voorgeschoteld waarbij ik direct een WOW-gevoel kreeg! Ik wist meteen dat we hier goed zaten en daar er 'geknald' ging worden! Daarbij namen we nog een alcoholvrije creatie van koriander, limoen en bergamot en onze mond viel helemaal open. Wat een heerlijke frisse starter! Restaurant Oak werkt met een vast menu en daar kan je een keuze maken uit 2 (28€) tot 6 (70€) gangen. De wijnkaart is met 5 witte en 5 rode wijnen eerder beperkt. Daarbij lieten wij ons oog vallen op Cims del Monsant 2010 uit Spanje en het dessert lieten we begeleiden door Sherry Amontillado. Oester - boerenkool - citrusvinaigrette Foie gras - rode biet - yuzu Eierdooier - knolselder - pecorino Eend - pastinaak - tapioca Aardpeer - caramel Mango - cumbava Stunning food! Dat is wat Marcelo en zijn team ons voorgeschoteld hebben. In zijn gerechten geeft hij zijn kennis weer die hij in restaurants zoals Oud Sluis, Pure C, Geranium Kopenhagen en Dinner by Heston Blumenthal heeft opgedaan. Hij kopieert deze keukens niet maar voegt er zijn eigen invloeden aan toe. Hij creëert gerechten waarbij hij klassieke, Aziatisch en Zuid-Amerikaanse ingrediënten hand-in-hand laat samen gaan. Een keuken die niet alleen aanslaat bij de talrijke tafelaars, maar ook bij Gault&Millau. De gids heeft het restaurant jaar na jaar een punt bijgegeven zodat het nu al aan een 16/20 zit. Velen hadden het restaurant ook al een eerste ster gegund, maar Michelin liet ons op onze honger zitten. Ster of niet, Oak is in elk geval bezig aan zijn 'way to the top'! En daarom stond het ook al bij mijn favorieten van 2016 en zal ik het dit jaar zeker nog enkele bezoekjes brengen!
|
Kristof JacobsSmaak, fris, zuur, bitter, exotisch, sfeer, interieur, gezelligheid, genieten, comfort food, streetfood, dromen, passie, herinneringen, eindeloze zoektocht, power, umami, ... Archives
May 2023
Categories
|