Het restaurant 'Comme Chez Soi' kom je niet zoveel tegen in blogs en dergelijke. Waarschijnlijk omdat de meeste bloggers alleen maar de nieuwste en hipste restaurants en trends bespreken. Is het restaurant wat te oubollig en de keuken te klassiek om erover te schrijven? Toegegeven, het is ook niet meer direct de keuken waar ik naartoe trek. Maar de rijkelijke geschiedenis sprak mij heel erg aan en dus wou ik er toch wel eens geweest zijn. De familiegeschiedenis start in het begin van de 20ste eeuw, toen Georges Cuvelier van de mijnstreek naar Brussel kwam om in 1926 zijn buurtcafé/restaurant 'Chez Georges' te beginnen. In 1936 verhuisde het restaurant naar het Rouppeplein, waar het de dag van vandaag nog steeds gevestigd is. Zijn dochter trouwde met Louis Wynants en die toverde het buurtcafé om naar een gastronomisch restaurant. In 1961 kwam hun zoon Pierre in de familiezaak en deze behaalde in 1979 zijn derde ster. Pierre kreeg 2 dochters: Laurence en Véronique. Laurence trouwde met Lionel Rigolet en zij baten op de dag van vandaag nog altijd met veel succes de zaak uit. 'Comme Chez Soi' bestaat dit jaar 90 jaar en heeft nog altijd 2 sterren. Iets om respect voor te hebben! Aangekomen aan het restaurant, stond er ons een 'voiturier' op te wachten om onze auto te parkeren. Handig want je auto in Brussel kwijt geraken is niet altijd even gemakkelijk. Laurence opende de deur en begeleidde ons naar onze tafel. Het restaurant is ingericht in 'Art Nouveau'-stijl à la Victor Horta. Het is eigenlijk een erg klein restaurant met 12 tafels waardoor je een echt huiskamer-gevoel krijgt. Aan het einde van de kamer heb je uitzicht op de keuken. In de keuken bevinden zich ook nog enkele tafels zodat je de kookkunsten van de chefs kan gade slaan. We gingen onmiddellijk van start met enkele mignardises en het huisaperitief dat op basis was van kir, champagne en gin. Je kan kiezen uit het lunchmenu of uit een 4 tot 7-gangen menu. Wij kozen voor de 4-gangen: Lendestukje van kalf, kappertjes, parmesaan, emulsie van sardienen met Espelettepeper. Red Label Schotse zalm met kruiden, rivierkreeftjes, knapperige groenten, schaaldieren citroendressing en mierikswortel. Pressa Duroc, rosemarijn, Taggiasche olijven, Modena balsamico-azijn. Witte perzik room en abrikoos, krokant zandkoekje, aardbeienwater en verse munt. Bij het menu kozen we voor een Saint-Emilion Grand Cru - Les Songes de Madelaine 2006. De namiddag sloten we af met enkele mignardises en een bezoekje aan de keuken met de nodige uitleg van Laurence. Zoals u kan zien brengt Lionel een erg klassieke keuken. Een keuken die ik niet meer zo gewoon ben, maar die ik voor een enkele keer wel kon smaken. Neem daarbij de uitstekende bediening, de vriendelijke gastvrouw Laurence, de geschiedenis en het vakmanschap, ... Dan weet je dat je hier in een topzaak zit! Het was een mooie ervaring en ik ben blij dat ik toch van een stukje geschiedenis heb kunnen proeven.
0 Comments
Leave a Reply. |
Kristof JacobsSmaak, fris, zuur, bitter, exotisch, sfeer, interieur, gezelligheid, genieten, comfort food, streetfood, dromen, passie, herinneringen, eindeloze zoektocht, power, umami, ... Archives
May 2023
Categories
|