Sinds 2015 zijn we elk jaar al eens langs de 'oude spinnerij van Zele' gegaan, al was dit vorig jaar voor een proefsessie van 'Eerste Kok van België' Ignace Wattenberge (sous-chef FDL) eerste-kok-van-belgie-2018-ignace-wattenberge.html Wie nog een goed geheugen heeft, weet dat Lode Dr Roover in 2011 ook al met de titel van 'Eerste Kok van België' mocht pronken. Ondertussen heeft Lode in 2017 de Belgische finale van Bocuse D'Or gewonnen en mocht hij dit jaar onze Belgische eer gaan verdedigen op de Europese finale in Turijn. Na een maandelange voorbereiding heeft Lode daar een geweldige prestatie neergezet die hem een zesde plaats en een ticket voor de wereldfinale in Lyon opleverde. Supporteren maar dat hij ook daar een mooie prestatie neerzet en dat we nog eens een podiumplaats mogen behalen! Wie Lode van dichtbij wil aanmoedigen, kan zich op hun website inschrijven voor de fantrip naar Lyon. Ik kan alleen maar beamen dat ze in Zele een aardig potje kunnen koken. Door de jaren heen heb ik ze er telkens weten op vooruit te gaan. Al van bij het ontvangst was het duidelijk dat ze naar bediening toe een stap vooruit gezet hebben. Twee heren in keurig pak zorgden voor een vlotte bediening en de sommelier van de twee gaf ons telkens een zeer gepassioneerde uitleg bij de begeleidende wijnen. Ook een pluim voor hem omdat hij bij één van de gerechten ook eens voor een bier in plaats van een wijn koos om een gerecht te ondersteunen. Voor bij het gerecht met haas koos hij voor 'Duchesse de Bourgogne' van brouwerij Verhaeghe te Vichte. Een zoet-fruitig bier dat zeer goed paste bij het stukje wild. Amuses: Ganzenlever - rode biet Gerookte sprot - algen Bloedworst - yuzu Varken - pickles Kalf - oester - bloemkool Mossel - waterkers - lavas Boter Maldon zout & limoen - Nori & geroosterde sesamzaadjes Makreel - rode biet - appel - ansjovis Sint-Jakobsoester - kikkererwt - zee-egel - merg Haas - spitskool - pancetta - butternut Patrijs - pastinaak - witloof - knolselder Chocolade - pinda - peer - karamel Lode en Ignace deden hun titels alle eer aan en verwenden ons terug met heerlijke gerechten die qua balans, smaak en presentatie terug top waren. Veel respect voor Lode want je moet het toch maar doen. Een restaurant runnen, traiteurdienst voor het Eindejaar, een gezin en dan nog trainen en de nodige stress bij de voorbereiding voor de grote finale van Bocuse d'Or. Ik denk dat deze mens meer dan 24u op een dag heeft :) Alvast veel succes en maak ons in Lyon maar apetrots! Ik duim alvast!
Website: www.restaurantfleurdelin.be/
0 Comments
Alcohol in het verkeer kan niet en daar moeten de restaurants vandaag de dag dus rekening mee houden. De meeste restaurants bieden een BOB-arrangement aan waarbij je in het ene restaurant effectief enkele proevertjes krijgt van de wijn, maar waarbij je in het andere restaurant bijna nog evenveel wijn krijgt als bij een gewoon arrangement en je nog even 'dronken' buiten komt. Ook de markt speelt in op de alcoholvrije trend en heeft van tegenwoordig een gans gamma aan alcoholvrije drankjes (vb. Crodino) die de restaurants kunnen aanbieden. De betere restaurants maken echter zelf hun alcoholvrije creaties en daar merk ik dat daar nog een ganse zoektocht bezig is. Het ene restaurant slaagt er al beter in dan het andere om passende drankjes bij het menu aan te bieden. De ene experimenteert bijvoorbeeld met gefermenteerde sapjes waarbij je toch vaak uitgesproken smaken tegen komt en ik stel mij dan ook de vraag of dit bij veel mensen in de smaak valt. Andere restaurants, zoals bv. Cuines 33, maken dan terug sappen die niet gefermenteerd zijn en waarbij de smaken toch toegankelijker zijn. De restaurants leveren dus veel inspanningen om een passend en aangenaam alternatief te bieden voor de mensen die BOB zijn of geen alcohol wensen/mogen drinken. Maar ik stel mij wel de vraag of deze arrangementen veel genomen worden. Als ik in de restaurants even rondom mij kijk dan merk ik toch op dat deze alcoholvrije arrangementen toch weinig genomen worden. Ik denk dat de meeste mensen zich toch beperken tot één glaasje wijn en water. Misschien is een arrangement waarbij een combinatie gemaakt wordt van wijn en sapjes een beter alternatief? Bij Cuines, 33 trekken ze al langer de kaart van een non-alcoholisch gamma. Van bij de start bij het aperitief kun je al voor een heerlijke 0% alcohol cocktail kiezen. Maar omdat ik later op de avond voor de 'juice pairing' ging gaan, koos ik als aperitief toch voor één met een paar graden. Omdat ik deze avond BOB was en ik een sapje wel kan appreciëren, ging ik dus voor de 'juice pairing'. Het eerste sapje bestond uit komkommer en verveine. Je zou denken dat het komkommer-sapje maar een beetje 'slapjes' zou zijn, maar het sapje was lichtjes pittig en zorgde op deze manier voor een lichte 'kick' bij de ceviche van zeebaars en komkommer. Het tweede sapje was rode bietensap met gember. De aardse smaken werden door de gember een beetje getemperd en paste terug goed samen met de beetroot 'butterfly', rundsvlees en ganzenlever. Ben ik liefhebber van alle sapjes? Neen, het derde sapje was ice tea 'shiso' en deze was naar mijn persoonlijke smaak een beetje te vlak van smaak. Van mij had er nog iets bij gemogen dat de ice tea iets meer 'spannender' maakte. De vierde tapa was roodbaars met tomaat en deze kreeg het gezelschap van een echt smaakbommetje, namelijk een heldere bouillon van tomaat. Waw, wat was me dat een intense smaak van tomaat! En dan moest de lekkerste van allemaal nog komen: een bouillon van ui, hooi en koffie. Deze werd in een kommetje aan tafel geserveerd met brandend hooi dat het aroma nog versterkte. Deze bouillon werd geserveerd bij een rundstartaar en rund van op de BGE. Een kommetje vol van smaak dat het gerecht nog naar een hoger niveau tilde. Juice pairing Komkommer - verveine Zeebaars 'Flor' - komkommer - ceviche - verveine Rode biet - gember Beetroot 'Butterfly' - rundsvlees - biet - ganzenlever - zwarte look Ice tea 'shiso' Gelakt buikspek - noorse kreeft - kaviaar - auberine - gomasio - yuzu - sudachi Heldere bouillon van tomaat Roodbaars - tomaat - artisjok - courgette - ansjovis Ui - hooi - koffie Kalf 'BBQ' - wortel - lente ui - aardappel - vanille - hooi - koffie Voor mij was de 'juice pairing' in plaats van het wijnarrangement absoluut geen straf. In tegendeel! Het maakte mij steeds nieuwsgierig welk sapje ik zou krijgen, hoe deze zou smaken en hoe dit bij de tapa zou passen. Ik moet zeggen dat Edwin en zijn team er goed in geslaagd zijn om een alcoholvrij alternatief op de kaart te zetten. Ik heb er echt van genoten en ga er mij in de toekomst zeker nog eens aan wagen.
Website: www.cuines33.be/ In het leven moet je durven! En dat hebben chef Tim Vervynckt en zijn echtgenote Angelique Maenhaut zeker gedaan toen ze 3 jaar geleden als ‘jonkies’ het restaurant Woestyne begonnen. De historische hoeve Woestyne heeft enkele jaren geleden een opknapbeurt gekregen en is sinds dien een zakencenter met vergaderruimtes, een hotel en een restaurant. Beiden zijn nog zeer jong, maar hebben in de jaren voor hun opstart al hun sporen verdiend bij sterrenrestaurants zoals La Durée, Nuance en Kelderman. Deze opgedane kennis vertaald hij in zijn eigen restaurant door uiteenlopende ingrediënten van eigen bodem te combineren en in zijn natuurlijke vorm te presenteren. Voor de producten van eigen bodem doet hij hiervoor beroep op de groentenkwekerij ‘Tiny Greens Farm’ en ‘ ’t Schottenhof’ voor verse melkproducten. De hoeve heeft een metamorfose ondergaan, maar het landelijke karakter is bewaard gebleven. In de zaal zwaait Angelique de plak. Zij ontvangt je heel vriendelijk en stelt heel rustig de gerechten voor. Angelique werkt niet met wijnarrangementen en dit is een bewuste keuze. Ze laat de keuze over aan de klant die kan kiezen uit een mooie wijnkaart die een goede prijs-kwaliteit verhouding heeft. Een goed restaurant herken je aan zijn brood en dat hebben ze hier zeker begrepen. Het brood is hier zelfs het paradepaardje van het restaurant. Tim heeft speciaal voor het restaurant ‘Julépice’ gecreëerd. Een kruidenbrood op basis van olijfolie, grof zeezout en komijn. De olijfolie zorgt voor een malse structuur en de suiker-zout combinatie zorgt voor de hartigheid van het brood. Tim zijn signature-brood wordt hier als aperitief gegeven en het is zodanig populair geworden dat je het brood voortaan in het restaurant en in andere verkooppunten kan kopen. Een vrije vertaling van Julépice betekent ‘kruidige vriend’ en ik moet zeggen dat het brood ook onze vriend geworden is. Door de specerijenmix waren wij direct verliefd op het brood! Naast dit signature-brood dat bij het aperitief geserveerd werd, kregen we ook nog zuurdesembrood met hoeveboter en smout. Amuses: Preskop met Savoramosterd Aardappel, maatje en curry Gazpacho van rode paprika en watermeloen, crème van geitenkaas. Lunch voor 35€ (2-gangen) of 42€ (3). Wij kozen voor de 5-gangen menu ’t Land Van Woestyne (72€). Tartaar van zeebaars, radijsjes, avocado, crème van zure room, jus van kropsla Lotte meunière, salade van noordzeekrab, knolselderrmoulade, kappertjes, zuurdesemtoast Ravioli ‘Tuber Aestivum’ à la crème, crunch van spek, rucola, truffeljus - Opgevulde ricotta met truffeljus, duxelle van champignon en crumble van spek Zachtgegaarde lamsnek, merguez, ratte-aardappeltjes, wortelvariëteiten, currysaus Compote van wilde bosbessen, vanillecake, mouse van mascarpone en limoncello, meringue, klaverzuring Mignardises: Ijs van karnemelk met munt, vijgencompote en rode vruchten. Oliebol met specerijen Praline Deze ‘jonkies’ hebben ons zeer aangenaam verrast. Tim zorgde voor mooie en zeer smaakvolle gerechtjes. En Angelique zorgde voor een vriendelijke en aangename bediening. Woestyne was een mooie ontdekking en als we er één ding zullen van onthouden dan zal het zeker hun overheerlijke brood 'Julépice' zijn. Een echt toppertje!
Wil jij chef Tim zijn culinaire kunsten ook eens proeven en ben je jonger dan 30 jaar? Dan kun je dit in oktober doen aan een voordelige prijs. In oktober is het immer Jong Keukengeweld, een initiatief van Toerisme Vlaanderen waarbij jonge koks voor jongeren koken. Hierbij worden de jonge chefs in de spotlights gezet en worden jongeren verleid om onze gastronomie te ontdekken. Voor 49€ of 59€ (1 Michelinster of GM 15/20) kan je genieten van een driegangenmenu met water en aangepaste wijnen en/of bieren. Check www.visitflanders.com/nl/jong-keukengeweld/ en ontdek de deelnemende chefs, waaronder ook chef Tim Vervynckt van Woestyne. Tacos el pastor staat al een tijdje op mijn verlanglijstje om te maken. Maar omdat je er een aantal typische ingrediënten voor nodig hebt die moeilijk te verkrijgen zijn, was ik er nog nooit aan toegekomen. Tot ik de Belgische site pimenton.be ontdekte. Pimenton is het hobbyproject van Pieter Jelle en daar kunnen foodies en hobbykoks allerlei producten en ingrediënten van over de hele wereld kopen die in de reguliere handel moeilijk te verkrijgen zijn. Ik heb er snel enkele Mexicaans ingrediënten besteld en dit was meteen het startschot om aan tacos el pastor te beginnen. Op het internet ging ik op zoek naar een passend recept en zo kwam ik te weten dat taco el pastor eigenlijk ontstaan is doordat Libanese immigranten hun verticale spitbereiding van shoarma meegenomen hadden naar Mexico. In Mexico werd het lam vervangen door varkensvlees en er werden ook andere ingrediënten gebruikt om het vlees te marineren. Eén daarvan is anatto- of achiotezaadjes van de orleaanboom. De achiotezaadjes geven de typische kleur en smaak aan de el pastor. Wel oppassen als je dit gebruikt of gans je keuken ziet rood :) Het tweede typische ingrediënt is chipotles in adobosaus. Dit is een saus van gerookte en gedroogde jalapenos, tomatenpuree, azijn, knoflook en specerijen. Het vlees wordt in deze saus met de achiotezaadjes gemarineerd en krijgt zo zijn lekkere smaak. Wat men wel behouden heeft is de verticale spies die ronddraait. Thuis heb ik dit nagebootst door de verticale spies in de oven te plaatsen. Zo heb je hetzelfde effect. En als de spies klaar is, kan je met een elektrisch mes het vlees in dunnen reepjes 'shoarma style' snijden. Na wat zoeken ben ik terecht gekomen bij het recept van Jord Althuizen uit zijn tweede boek 'Smokey Goodness'. Daaruit heb ik de marinade gebruikt, maar in plaats van de spies horizontaal op de bbq te bereiden, heb ik er wel voor gekozen om deze verticaal in de oven te bereiden. De bereiding is dus niet zo moeilijk. Enkel het vlees marineren, een beetje zoeken om het vlees in de oven te krijgen en daarna kan je aan tafel met veel show het vlees van de spies snijden. Succes gegarandeerd! Meer streetfood dan dit kan het niet worden! Ingrediënten (6 personen): 1,4kg of 6 karbonades 1 ananas 18 maistortilla's Zure room Voor de marinade: 4 el zonnebloemolie 4 el fijngemalen anatto/achiotezaadjes 2 knoflooktenen 100 g chipotlepepers in adobosaus 1 el honing 50 ml appelciderazijn 50 ml ananassap 1 tl gemalen komijn 1/2 tl gedroogde tijmblaadjes 1/2 tl kaneel 1/2 tl versgemalen zwarte peper 1,5 el zout Voor de salsa: Koriander, fijngesnipperd Sap van 1 limoen 1 rode ui, fijngesneden 1 tomaat, fijngesneden 1 pepertje, fijngesneden Bereiding: Het vlees moet een aantal uren marineren. Marineer het vlees dus al van de dag tevoren of marineer het 's morgensvroeg als je het 's avonds pas gaat bereiden. Maak de marinade door in een pannetje de achiotezaadjes in de zonnebloemolie te roosteren op matig vuur. Voeg de knoflook en chipotlepepers in adobosaus toe en laat zachtjes stoven tot de knoflook zacht is. Voeg alle overige ingrediënten toe en pureer met een staafmixer of blender tot een gladde saus. Laat de marinade afkoelen en meng goed door de karbonades. Als je procureur gebruikt dan moet je er op voorhand eerst nog fijne plakken van snijden. Dit kan je het beste doen door de procureur 1u in de diepvries te leggen. Dit maakt het snijden makkelijker. Verwarm de oven op 180°C. Schil de ananas en snij deze in plakken. Rijg eerst een snede ananas aan het spit, vervolgens alle karbonades en als laatste 2 sneden ananas zodat de spies goed stabiel staat. Zet de spies op een met folie beklede bakplaat en schuif deze in de oven. Het recht houden van de spies is een beetje zoeken. Zoals je op de foto kan zien heb ik de bovenkant van de spies vastgemaakt aan de rooster van de oven. De spies moet ongeveer 1,5u in de oven zitten. Grill ondertussen de overige plakken ananas en snij in stukken. Meng alle ingrediënten voor de salsa. Verwarm de tortilla's. Haal de spies uit de oven en snij het vlees met een elektrisch mes in dunne reepjes 'shoarma style' (zie filmpje hieronder). Vul de tortilla's met een zure room, het vlees, de blokjes ananas en de salsa. Bron: www.smokeygoodness.nl/ Black Smoke: blacksmoke.be/ Review 'Black Smoke': www.insearchoftaste.be/black-smoke.html Loma al trapo uit 'Smokey Goodness 2': www.insearchoftaste.be/lomo-al-trapo.html Quesadila met chorizo en gamba uit 'Smokey Goodness 2': www.insearchoftaste.be/quesadilla-met-chorizo--gamba.html
De Shop & Tasting Room PROOF is een welbekend begrip in Gent. Een waar ik ook soms kom om iets te drinken of een goede spirit te kopen. Sinds enkele jaren heeft PROOF er een broertje bij, namelijk de Zuid-Amerikaanse bar Palenque Cantina y Mezcaleria. En ondanks dat ik een liefhebber ben van de Zuid-Amerikaanse cultuur, was ik er in al die tijd nog nooit geraakt. Tot afgelopen weekend. Toen hebben we een 'Mexicaanse' toer door Gent gedaan. Eerst hadden we bij Taco Santo onze maag gevuld met heerlijke taco's en daarna zijn we naar Palenque afgezakt voor enkele lekkere spirits. Palenque is de Mexicaanse naam voor een mezcal-distilleerderij. Met deze naam hoeft het je dan ook niet te verwonderen dat de agave-spirits Mezcal en Tequila hier op de voorgrond staan. Maar daarnaast kan je bij Palenque ook nog terecht voor een hele reeks minder bekende Zuid-Amerikaanse spirits, cocktails en cervezas. Krijg je ondertussen een hongertje? Dan kan je enkele totopos of enkele taco's bestellen bij de naastgelegen taqueria Comida. Comida is het derde kindje van Nikkie Declef en Timon Salomez en voor dat Comida het levenslicht zag, was dit een mercadito waar je allerlei Zuid-Amerikaanse goodies en spirits kon kopen. Maar dit hebben ze dus enkele maanden geleden verandert naar een taqueria. Een goede idee want een Mezcal kan nu toch niet zonder enkele lekkere taco's hé? :) Palenque is een kleine bar, maar daardoor is hij juist zo gezellig. Je kan aan de bar plaats nemen naast het gamma Zuid-Amerikaanse spirits of je settelen in één van de gezellige zeteltjes. En terwijl je op de tonen van Mexicaanse muziek aan je cocktail nipt, waan je je zo in Mexico. Review 'PROOF': www.insearchoftaste.be/proof-shop-tasting-room.html
Drie vrouwen die taco's verkopen in een taqueria. Het zou zo het scenario kunnen zijn van een film of een serie op Netflix. Maar in Gent is het voor Jesica Avalos Contreras werkelijkheid geworden. Daar heeft de Mexicaanse Taco Santo opgericht. Een taqueria waar je de echte Mexicaanse taco's kan eten. Hier geen harde schelpen, zoals ze het zelf zegt, maar zachte ronde tortillapannenkoekjes die ze zelf maken. De kunst van het maken van tortillas en salsa's leerde ze van haar familie in Mexico en samen met twee andere vrouwen brengt ze de echte Mexicaanse keuken nu naar België. De taqueria is gelegen in de Gebroeders Vandeveldestraat en is op een steenworp gelegen van de winkelstraat 'Veldstraat' te Gent. De taqueria zelf is sober ingericht met een bar, een paar prenten met de bekende skeletten, een klein altaar, zakken maïs meel en een taco-machine. Meer moet dat niet zijn. Op de kaart staan er een zestal taco's die 3,80€/stuk kosten. Je kan deze taco's bestellen onder de volgende benamingen: goestingske (1 taco), kleine (3) of grote honger (5). Wij bestelden de taco de lengua (rundstong), taco rajas de chile poblano (vegan), taco v/d week met chorizo en de klassieker 'taco al pastor' die we namen in de originele versie met varkensvlees, maar ook in de vegan-versie met oesterzwammen. En omdat de 'al pastor' zo lekker was, mocht hij nog eens passeren. Voorafgaand aan de taco's kan je een portie totopos (huisgemaakte tortilla chips) bestellen en deze worden desgewenst geserveerd met verse guacamole, Mexicaanse salsa of boontjes op zijn Mexicaans. Er zijn ook altijd een paar suggesties en deze keer waren dit flautas van kip en ceviche van kabeljauw. Wij gingen voor beide suggesties en een portie nacho's. Als apero namen we een magarita en bij de taco's een Mexicaans pintje, Santa Chela. Dit ambachtelijk bier is speciaal gemaakt door en voor Taco Santo (brouwerij Eutropius). Als liefhebber van de Mexicaanse keuken ben ik Jesica Avalos Contreras heel dankbaar dat ze in Gent een taqueria opgericht heeft. Moest ik in Gent wonen dan zou ik wel eens meer binnen springen om een 'goestingske' te proeven :)
Website: www.tacosanto.be/ Sinds 2 jaar hoort Oak bij mijn favoriete adresjes dus moest ik er dit jaar ook zeker eens passeren om van Marcello Ballardin zijn kunsten te genieten. Wat ik van mijn laatste bezoek onthouden heb, is dat ik er tegen een zeer scherpe prijs zeer lekker gegeten heb. Maar ook dat de bediening zeer goed is. In het restaurant zaten er 18 gasten en de gastvrouw stond in om deze allemaal te bedienen. Ze bediende iedereen op een snelle en correcte manier, ze merkte alles op en maakte daarnaast ook nog eens tijd om een praatje te slaan. Ok, de keukenbrigade hielp wel mee om de gerechten in te zetten. Maar toch, je moet het maar doen. Er zijn er maar weinigen die het haar zouden nadoen. Eentje van goudwaarde in je team! De aperitiefkaart moeten we hier nooit zien omdat we steeds kiezen voor onze favoriete mocktail die gemaakt is van koriander, limoen en bergamot. Daarbij werden enkele lekkere starters gepresenteerd waar bij mij vooral de 6 maand gefermenteerde rammenas met aardbei mij zal bijblijven. Deze had een zeer sterke smaak en deed mij een beetje aan kaas denken. Mocktail van koriander, limoen en bergamot Seizoensgroentjes Sigaar van dragon met een vulling van geitenkaas Klassieker van het huis 'caesar salad' Oak-style Cracker met een mouse van aubergine en olijf 6 maand gefermenteerde rammenas met aardbei Eén blik op de menukaart liet mij al meteen watertanden want daar stonden 3 voorgerechten die echt mijn meug waren! We begonnen met een stukje Hamachi die in een fris zurige ceviche verwerkt was. Ik ben een echte curry-lover dus kon ik het tweede voorgerecht echt wel smaken. We kregen een best wel pittige curry met kabeljauw en mosseltjes. Waw, één van de beste curry's die ik al gegeten had! En dan moest het laatste voorgerecht nog komen: een tartaar van gerijpt Txogitxu rund uit het Baskenland, gecombineerd met gepekeld groentjes en tempura. De combinatie van het zure met het zoute was subliem. Dit was pure umami! Voor de volgende gang bleven we in het Baskenland want als hoofdgerecht kregen we Aradoa kip. Ik moet zeggen dat ik meestal niet wild wordt als er kip op de menu staat. Meestal krijgt de kip wel gezelschap van verschillende lekkere garnituren, maar vergeet men de kip smaak te geven. Maar bij de voorstelling van het menu hadden ze me al verteld dat de kip op drie wijzen gebracht wordt en met Marcello aan het fornuis kon het natuurlijk niet misgaan. En inderdaad, toen we de kip op drie wijzen aan tafel kregen, begon mijn hart al sneller te slaan want wat zag dit er al goed uit. Van de kip had men de vleugeltjes gelakt met bbq-saus. Deze waren heerlijk krokant aan de buitenkant en sappig vanbinnen. Deze 'chicken wings' waren in een mum van tijd opgepeuzeld en de vingers werden één voor één schoongelikt om nog even na te genieten van deze heerlijke wings. Vervolgens kregen we een taco die gevuld was met de bil van de kip, smeuïge guacamole en jalapeno. Als laatste kregen we de borst van de kip en meestal is dit het stuk van de kip die bij ons het langst op tafel blijft liggen omdat dit toch een droger stuk van de kip is. Maar niet bij Oak! De borst was heerlijk sappig en had ook nog even op de Big Green Egg gelegen wat natuurlijk extra smaak gaf. Bij de borst werden nog worteltjes, mais en kersen gegeven wat het geheel een zoete toets gaf. Ik moet zeggen dat deze gang af was en ik mij nog lang zal herinneren! We besloten om maar één dessert te nemen, maar de gastvrouw stelde voor om elk één te nemen zodat we toch van elk dessert konden proeven. Het eerste dessert was een combinatie van passievrucht en selder. Het tweede bestond dan uit aardbei en verveine. De wijnkaart is klein, maar er staan wel lekkere en soms ook speciale wijnen op en dat is het belangrijkste. Kwaliteit boven kwantiteit! Zo hebben mij onder andere Paramos de Nicasia en Force Majeur verrast. Verrassende smaken in het glas en dat heb ik graag. Deltetto 'San Michele' 2017 - Piëmonte Italië - Roero Arneis Paramos de Nicasia 2017 - Rueda Spanje - Verdejo Force Majeur 2017 - Swartland Zuid-Afrika - Cinsault Dom. Roche-Audran 'César' 2015 - Côtes de Rhône Villages Frankrijk - Grenache We zijn hier nu al een paar keer geweest en telkens zijn we hier met een fijn gevoel van tafel gegaan, maar nu was het toch echt fantastisch! Marcello en zijn gouden keukenteam hebben ons nu echt omver geblazen! De ster die ze eind vorig jaar eindelijk gekregen hebben, is dubbel en dik verdiend! Review 'Oak 2016': www.insearchoftaste.be/oak-2016.html Review 'oak 2017': www.insearchoftaste.be/oak-2017.html
De laatste tijd is het al even geleden dat we nog eens een restaurant bezocht hebben omdat de bouw-microbe ons te pakken heeft. Door ons bouwproject schiet er niet meer zoveel tijd over voor culinaire uitstapjes. Maar af en toe pikken we toch nog eens een restaurantje mee en dan kies ik voor een van mijn favorieten omdat ik weet dat het daar altijd goed is. Deze keer werd het een uitstapje naar de Provence van Vlaanderen, namelijk Benoit & Bernard Dewitte te Zingem. Zoals altijd werden we vriendelijk ontvangen door Bernard en kregen we hetzelfde tafeltje als de vorige keer en dat is voor mij een van de mooiste van het restaurant. Het interieur van het restaurant is landelijk en als je weet dat het ontwerp van ons huis geïnspireerd is op dit restaurant dan weet je dat dit helemaal onze smaak is. Een ideale formule bij Benoit Dewitte is de all-in marktmenu. Voor de prijs van 105€ krijg je dan 4 gangen, aperitief, aangepaste wijnen, water en koffie. Wel op voorhand bij de reservatie te melden. We begonnen deze middag met enkele amuses: Morteau - linzen Parmezaan - bloemkool komkommer - appel Meloen - lavas Tomaat - gember Moinette - olijf - ajuin We starten de voorgerechten met makreel die op brood krokant gebakken was en die verfrissing kreeg van tomaten variëteiten, granité en verse geitenkaas. De tweede gang was lotte die gelakkeerd was met miso. Deze werd geserveerd werd met komkommer en een mousse van lavas. Voor het hoofdgerecht kregen we een stukje vlees, namelijk een mooi stukje lam uit de Pyreneeën. Courgette en rozemarijn maakten het bordje af. Het dessert was een stukje cake van vlozaad, ijs van yoghurt en kersen die in rode wijn gemarineerd waren. En als afsluiter kregen we in de tuin nog enkele mignardises: praline van duindoornbes, een taartje met blauwe bessen en nog een 'gummi' snoepje van perzik. Wat voor mij dat tikkeltje extra aan een bezoek aan Benoit Dewitte geeft, is een bezoekje aan hun mooie tuin. We moesten dus ook geen tweemaal nadenken toen ons voorgesteld werd om onze koffie tussen de fruitbomen te drinken. En om nog wat langer van deze mooie namiddag te genieten, namen we nog een kaasplankje met krokante toast, een frisse chutney en een glaasje Madeira. Yep, het leven kan mooi zijn … Benoit Dewitte & David Toutain: www.insearchoftaste.be/benoit-dewitte-vs-david-toutain.html Benoit & Bernarde Dewitte 2016: www.insearchoftaste.be/benoit--bernard-dewitte-2016.html Benoit & Bernard Dewitte 2017: www.insearchoftaste.be/benoit--bernard-dewitte-2017.html
Van tegenwoordig heeft bijna elke stad en gemeente zijn foodfestival, maar de hoogmis van de foodfestivals is nog altijd Antwerpen Proeft. De voorbije jaren waren we telkens present en dus zijn we dit jaar ook enkele gerechtjes gaan proeven. De zon was op de eerste dag niet van de partij, maar dit was nog niet zo'n grote tegenvaller want de meeste eetstandjes staan toch binnen in de Waagnatie. Naast de eetstandjes was er dit jaar nog zoveel meer te beleven. Uitgeverij Lannoo had er een boekenwinkel opgericht waar er ook signeersessie's gegeven werden. Daarnaast was de hoofdsponsor AEG goed vertegenwoordigt met verschillende standen zoals het AEG Proeft podium met gastsprekers zoals Nick Bril, Luc Hoornaert, Sepideh Sedaghatnia, ... De volwassenen konden in de AEG Cooking Club kookworkshops volgen en de kids konden zich dan weer uitleven in de Young Foodies waar ze aardappelpuree, scones of een Disney-pasta konden maken. Daarnaast kon je ook nog je eigen brood bakken in de Baking Lab die je na je bezoek dan kon meenemen om er thuis van te genieten. En ook al was het er het weer niet voor, toch kon je de kneepjes van het barbecueën onder de knie krijgen bij de Weber Grill Academy. Daar geeft de winnaar van 'Mijn Pop-Uprestaurant 201' Birger Allary van Tjop's de nodige uitleg. Voor elk wat wils dus. Maar het voornaamste waren natuurlijk de gerechtjes van de vele chefs die present waren. De toppers waren voor mij de short rib van Dierendonck, de kroketjes van La Paix, de kimshi pork bun van Umamido en de rundertartaar van Jaro (Bar Stout). Zie hieronder voor de andere gerechtjes die we geproefd hebben. Black Smoke BS Bitterballen Deluxe (4 stuks): krokante ballen, gevuld met ragout van traag gerookt varkensvlees (op smaak gebracht met Duvel), geserveerd met Carolina Mustard Madness-signatuursaus en gebrande ui. The Brisket Bastard Bun (BBB): gegrilde en traag gerookte worst van brisket in broodje met sesam, met opgelegde witte kool, mosterdzaad en yoghurt-mayonaise (op smaak gebracht met Lost in Spice-bier), afgewerkt met krokante kamut (oergraan). Kommilfoo Rendang (stoofpot) van duroc-varkenswangetjes met crumble van ui. Dierendonck Hooigebrande short rib van Menapisch varken met oosterse glaze en notencrumble. La Paix La cuisine belge en croquettes: kaas-, garnaal-, stoemp-, stoofvlees-, witlof- en vol-au-ventkroket. Satay Chicken satay: gemarineerde kipsaté met ijsbergsla, komkommer en rode ui, vergezeld van huisgemaakte pindasaus, gefrituurde ui en stukje brood. Loco Mexicano / Tortilleria Taiyari Taco al pastor: authentieke maistortilla met varkensvlees, gemarineerd in Mexicaanse kruiden en achiote (pasta van orleaanboomzaad, specerijen en tomaat), belegd met sappige ananas, koriander, ui, salsa verde en guacamole. Fiskebar Kraakverse Zeeuwse oesters: 1 x puur natuur en 1 x Fiskestyle gemarineerd. Maine style kreeft, crab roll, ijsbergsla, mayonaise van chipotle (gerookte jalapeño) en brioche. Umamido Kimchi pork bun: gestoomd broodje met buikspek, kimchi (op Koreaanse wijze gefermenteerde kool) en zure komkommer. Jaro / Bar Stout Handgesneden rundertartaar op eigenwijs oosterse wijze, met kappertjes, mierikswortel en verse kruiden. L'épicerie du Cirque Mexican Chicken Bao: zacht broodje met krokante pulled chicken, koriander en sesam. Review AP 2014: www.insearchoftaste.be/antwerpen-proeft-2014.html Review AP 2016: www.insearchoftaste.be/entwerpen-proeft-2016.html
In februari zijn we naar Knokke gereden om nog eens te genieten van Edwin zijn kookkunsten. En wie mijn vorige posts over Cuines, 33 al gelezen heeft weet dat dit één van mijn lievelingsrestaurants is en ik Edwin en zijn team echte toppers vind! Toppers omdat ze mij keer op keer weten te verrassen met fantastische gerechten. Hier geen 'less is more' principe, maar vele ingrediënten die Edwin op een feilloze manier weet te combineren en er zo echte smaakbommetjes van weet te maken. Zo'n restaurant runnen is op zichzelf al een topprestatie, maar wie Edwin zijn social media een beetje volgt weet dat hij naast het koken ook nog andere talenten heeft. Hij is ook een fervente mountainbiker en dit op een hoog niveau. Samen met zijn vrouw, Fleur Boussy, ploegen ze regelmatig met hun mountainbike door de duinen. En dat dit zijn vruchten afwerpt bewijst hun laatste prestatie op de Ironman van Marbella. Daar werden ze met een mede compaan knap tweede! Een prestatie om je hoed voor af te doen! En dit alles combineert hij nog eens met een gezin en als hij nog even tijd over heeft, dan draait hij nog even vlug zijn eigen borden voor in het restaurant. Ik denk dat Edwin toch iets buitenaards moet hebben ofwel telt zijn dag meer uren dan onze 24u :) In elk geval heb ik veel respect voor wat deze man allemaal doet en hoe hij alles weet te combineren. Bewonderenswaardig! Kort keer ik nog eens terug naar ons etentje in februari. Daar zijn we ons etentje begonnen op Peruaanse wijze. In het glas kwam een cocktail op basis van duindoornbes, citrus en pisco. En dit was een goede match met de ceviche van zeebaars, avocado en een crème van chili. Met deze perfecte combo was de toon al direct gezet en deze lijn werd doorgetrokken naar de tapas. Waarbij de 2 tapas met wagyu, de langoustine, de onglet en het 'bos dessert' mijn favorieten van de avond waren. En als je in Cuines, 33 bent en je twijfelt tussen het dessert en de kaas, dan moet je ze maar allebei nemen want de kaas met een heel arsenaal aan chutneys zijn een niet te versmaden afsluiter van zo'n culinaire avond! Afsluiten doe ik met nieuws over hun kleine zusje Brasa Grill. Deze wordt in mei omgedoopt tot Mas Brasa. Maurice en Deborah gaan hun eigen weg en die andere Ironman-held van Cuines, 33, Frederik Boussy gaat het roer van Brasa overnemen. De klassiekers zoals het vlees op de grill en het gevogelte aan het spit blijven op de kaart staan. Maar zij krijgen het gezelschap van een ruim assortiment aan vis, schaal- en schelpdieren. Dit alles wordt overgoten met een Spaans of Zuid-Amerikaans sausje en dit maakt dat dit vernieuwde concept terug iets is om naar uit te kijken! Review 2017: cuines-338747596.html Review Brasa Grill: www.insearchoftaste.be/brasa.html
|
Kristof JacobsSmaak, fris, zuur, bitter, exotisch, sfeer, interieur, gezelligheid, genieten, comfort food, streetfood, dromen, passie, herinneringen, eindeloze zoektocht, power, umami, ... Archives
April 2024
Categories
|